Home

Displaying Tag 'The next day'

17 jul 2013
Posted by Menno, and filed under Bowie, Video

ShooterAh, een nieuwe Bowie video van zijn album The Next Day. Nummer vier alweer na ‘Where are we now’, ‘The stars (are out tonight)’ en ‘The next day’.
Op het eerste gezicht een vrij eenvoudige clip, waarin we Bowie met gitaar in een verlaten en verlopen industrieterrein (deze locatie in Brooklyn) zien zitten en zingen. Maar Bowie zou Bowie niet zijn als de clip wat meer te vertellen heeft dan dat.

Valentine’s Day, geregisseerd door het duo Indrani en Markus Klinko, gaat niet over Valentijnsdag. Het is Bowie’s boze relaas over Amerika en diens vuurwapenwet. Valentine is een jongen als Columbine’s Eric Harris en Dylan Klebold die op een dag besluiten een halve highschool neer te maaien.

Valentine told me who’s to go
Feelings he’s treasured most of all
The teachers and the football star

We zien Bowie, die overigens geen geheim maakt van zijn leeftijd gezien de vele weinig verhullende close-ups, in het begin en het eind van de clip zijn gitaar omhoog houden, wat zonder twijfel een verwijzing is naar deze iconische foto van acteur Charlton Heston in dezelfde pose:

bowie-charles

De conservatieve Heston was president van de National Rifle Association, de Amerikaanse belangenorganisatie die zich inzet voor het recht wapens te mogen dragen. Wapens die ook gebruikt kunnen worden door gekken op highschools.

De kleine rode gitaar die Bowie in zijn handen heeft symboliseert gedurende de clip een geweer. In de slow-motion en onscherpe shots in de clip kunnen we Bowie als een schutter met een gun zien.

Schermafbeelding 2013-07-17 om 08.47.48

Of minder subtiel:

Schermafbeelding 2013-07-17 om 08.49.22

De gitaar wordt ook een aantal malen getoond in extreme close-ups. De oplettende kijker zal zien dat er een kogel is gemonteerd in een snaar:

Schermafbeelding 2013-07-17 om 08.56.49

En de schaduw laat er ook weinig onduidelijkheid over zijn:

ScreenShot2013-07-16at92829PM_zps0a177103

Wat ook opvalt is dat de blik van Bowie gedurende de clip steeds feller en dreigender wordt. Het gezicht van een killer:

Schermafbeelding 2013-07-17 om 09.00.54

It’s in his scrawny hand
It’s in his icy heart
It’s happening today
It’s in his scrawny hands
It’s in his icy heart
It’s happening today

Schermafbeelding 2013-07-17 om 08.59.13

En in dit shot mist enkel nog een shotgun:

Schermafbeelding 2013-07-17 om 08.52.29

Kogel in de muur:

Schermafbeelding 2013-07-17 om 08.55.35

Eén van de slachtoffers? Het rood van de gitaar als bloed?

Schermafbeelding 2013-07-17 om 09.18.41

Aan het einde van de clip lijkt het alsof er in de schaduw een enorme klauw a la Nosferatu over de schutter heenkomt. Zijn einde?

Schermafbeelding 2013-07-17 om 09.07.38

Een geweldig nummer en dito clip. Bowie did it again.

Bekijk ook mijn analyses van ‘Where are we now‘ en ‘The next day‘!

8 mei 2013
Posted by Menno, and filed under Bowie, Video

En daar is de derde videoclip van Bowie’s nieuwe plaat The Next Day, getiteld ‘The Next Day’. Na een paar uur alweer van YouTube verwijderd wegens “explicit content”. Ja, er is zijn heel vluchtig ontblote tieten te zien en de mooie Franse actrice Marion Cotillard spuit bloed uit haar handen wegens een accuut gevalletje stigmata, maar come on. Is dit nu echt zo schokkend? Of is het te anti-christelijk? Is het iets teveel kritiek op de huichelende hypocriete priesters?

Enfin. De clip is inmiddels weer terug op YouTube, maar nu met “(explicit)” achter de titel. Sja.

Maar wat zien we nu eigenlijk? Waar gaat het nummer over?

Het moge duidelijk zijn dat Bowie een soort Messias speelt. Bowie als god. Dat wist ik al jaren, maar nu wordt het ons wel heel duidelijk voorgeschoteld. De songtekst laat er ook geen twijfel over bestaan:

Here I am
Not quite dying
My body left to rot in a hollow tree
Its branches throwing shadows
On the gallows for me
And the next day
And the next
And another day

De herrijzenis van Christus. Ik ben helemaal niet dood. Daar lag mijn aardse lichaam, dat waren de galgen en dat zijn drie dagen die nodig waren om te herrijzen.

Lees verder… »

27 feb 2013
Posted by Menno, and filed under Bowie, Muziek

Eén van de vele leuke dingen die ik aan de mediakermis van mijn Bowie video heb overgehouden is een luistersessie van het nieuwe album van David Bowie. The Next DaySony Music mailde mij vrij snel na het verschijnen van de video op de site van Bowie en nodigden partner-in-crime Sandeman en mij uit om het album te komen previewen voor deze in de winkels ligt, op 8 maart. 

Een aanbod waar ik uiteraard onmiddellijk “JA! TE GEK! WANNEER KAN IK KOMEN” op antwoordde (Sander hoefde niet zo nodig). En zo kon het dat ik dinsdagmiddag in de luisterruimte van het hoofdkantoor van Sony Music te Hilversum zat, om de hoek bij de VPRO, dus mooi meegenomen.

Bakkie Bowie

Bakkie Bowie

Ruud van Sony heette mij welkom en we kwamen overeen dat ik me aan het embargo van 27 februari zou houden. Door de speakers beukten de eerste tonen van het openings- en titelnummer ‘The Next Day’ en een gezonde stroom van spanning en geluk gierde door mijn lijf. Maar nu…hoe een nieuwe plaat te beluisteren van een artiest van wie je al 26 jaar zwaar fan bent, van een artiest wiens muziek je kunt dromen, die in tien jaar niets nieuws meer had afgeleverd. Lastig. Valt het tegen? Valt het mee? Slaat de cd niet over? Ja, ja, dat deed ‘ie heel even…
Lastig ja. Maar gewoon maar afspelen en binnen laten komen. Ik heb per nummer korte bevindingen opgeschreven en zal ze hieronder plaatsen. Ik moet erbij vermelden dat ik de lyrics niet altijd goed kon verstaan, de nummers maar één keer heb gehoord en ik niet in een luie stoel met ogen dicht, benen op tafel en koptelefoon de muziek in me op kon nemen. Maar het gaf een goeie eerste indruk. Here it goes.
Lees verder… »

20 feb 2013
Posted by Menno, and filed under Actualiteit, Bowie, Muziek

Ik had dus een eerbetoon aan David Bowie gemaakt. Een video van 12 minuten met beelden uit zijn hele carriere, gemonteerd op een muziekmix van DJ Sandeman. Dit was twee maanden geleden, nog voordat bekend werd dat mr. Bowie een comeback zou maken met zijn nieuwe single ‘Where are we now‘ en zijn in maart te verschijnen album The Next Day.

Bowie Mennomail SandemanNaar aanleiding van zijn nieuwe single paste ik onze mix op z’n George Lucasiaans aan en verwerkte er een aantal fragmenten uit zijn videoclip in. De video zwierf wat rond op het net en had een paar honderd views. Tot maandagochtend. Toen plaatste David Bowie himself de video op zijn site met de onvergetelijke woorden: This is cool.

Het mediacircus is begonnen. De video haalde in één dag 11.000 views en inmiddels, na drie dagen, staat de teller op 26.000!

  • Het Parool belde als eerste voor een interview:

“Filmpje van Amsterdamse fans op website David Bowie”: Parool.nl en verscheen de volgende dag in de papieren versie.

Het Parool, die mij één keer 'Martin Kooistra' noemt. Sja.

Het Parool, die mij één keer ‘Martin Kooistra’ noemt. Sja.

  • NRC.nl volgde: “Ook David Bowie vindt Nederlands eerbetoon aan hemzelf ‘cool'”: NRC.nl

Al snel kwam de rest:

Lees verder… »

8 jan 2013
Posted by Menno, and filed under Bowie

Het onverwachte heeft plaatsgevonden. De jarige David Bowie verraste de hele wereld vandaag op de ultieme traktatie: een nieuwe website, een gloednieuwe single en het vooruitzicht op een compleet nieuw album in maart. “Retired, my ass”, zoals gitarist Earl Slick het vandaag op zijn Facebook pagina verwoordde. Het album heet The Next Day en is in Nederland vanaf 12 maart te koop. De single die vanaf vandaag te downloaden is heet ‘Where are we now’ en is vergezeld van een intrigerende video. Even analyseren!

De videoclip is in twee dagen geschoten en gemaakt door de bevriende kunstenaar en fotograaf Tony Oursler, en laat een rommelige kamer/atelier (in het echt de ruimte van Oursler) zien met op een tafel een siamese tweeling als knuffel met de hoofden van Bowie en een dame erop geprojecteerd. De lyrics en de geprojecteerde videobeelden achter de knuffel gaan over Berlijn, de stad die Bowie zoveel goeds heeft gebracht van 1976 tot 1979. Net als de “Berlijn-trilogie” Low, “Heroes” en Lodger (ik heb de drie albums hier uitgebreid behandeld) is het nieuwe album weer geproduceerd door Tony Visconti en doet de muziek -sfeervol, somber, traag -denken aan die periode.

Heroes Part II
‘Where are we now?’, vraagt Bowie zich af. Hoe is dat op te vatten, naast het feit dat de film Moon van regisseur Duncan Jones en zoon van Bowie, begint met deze woorden? Iedereen die Berlijn kent uit de tijd van de tweedeling West-Oost en daarna heeft de uitdrukking vast wel eens gebezigd: “Where are we now?” oftewel: “Waar zijn we nu? Welk verdwenen stukje Berlijn was hier op de kaart?” Dat gepuzzel. Een andere uitleg kan zijn: waar zijn we nu, zoveel jaar na het Berlijn dat Bowie kende in de jaren ’70. Of zoveel jaar na de val van de Muur? De hoofdpersoon neemt de trein van Oost-Berlijn (Potsdamer Platz) naar West-Berlijn (der Dschungel (een nachtclub) op de Nurnberger Strasse) en verliest zich in de tijd terwijl hij de “doden uitlaat”. Wie zijn de doden? De slachtoffers van de Muur? Mensen die hem persoonlijk zijn ontvallen? En ons? Een lied over vergankelijkheid. Oost- en West-Berlijn als metafoor voor zinloze scheiding en verlies.

Helen Pidd loopt op de site van The Guardian alle plekken in Berlijn die Bowie behandelt even langs, erg interessant.

Lees verder… »

xfactor
xfactor
 
xfactor
Dit is de webstek van Menno Kooistra. Alles wat zich binnen de digitale muren van Mennomail.nl afspeelt is beveiligd door deze jongen: ©.