|
13 sep 2009
|
Posted by Menno, and filed under Muziek
|
Via de fijne site Veertigers leerde ik zojuist Paul Cole kennen. Dat was de man die op de fameuze Beatles plaat Abbey Road staat. Deze vertegenwoordiger uit Florida was destijds op vakantie in Londen en stond de tijd wat te doden precies op het moment dat één van de beroemdste foto’s van de vorige eeuw werd genomen. Hier zie je ‘m quasi-nonchi staan achter John Lennon:
Bron: http://www.tcpalm.com
Je kunt je voorstellen hoe verrast hij was toen hij zichzelf een jaartje later herkende op de platenhoes. Vorig jaar is Meneer Cole overleden. Op de officiële site van de Beatles is een mooie video te zien ter promotie van de Beatles Rock Band game, waarin een fraai over shoulder-shot van Paul Cole is te zien:
Erg knap gedaan. Zijn de Beatles er nu digitaal in gezet of zijn het dubbelgangers? Bekijk de video hieronder:
Hier overigens live beeld van Abbey Road.
|
22 jun 2009
|
Begin deze maand kwam de computergame Prototype uit. Fijn, dacht ik, want de trailer zag er goed uit. Tevens had ik net F.E.A.R 2 uitgespeeld, een game die een paar maanden eerder uitkwam (ja, ik ben een trage speler). Prototype is, net als F.E.A.R 2 een horror actie avontuur en zieke horrorfreak als ik ben wrijf ik in mijn handen bij dit soort releases. Maar is ‘ie ook echt eng? Is het wat?
Prototype speelt zich af op Manhattan, waar een virus uitbreekt dat mensen in allesvernietigende monsters veranderd. Jij speelt Alex die nogal vreemde krachten heeft. Zo kan hij het lichaam incluis gedachten en geheugen van zijn vermoorde slachtoffers overnemen, tegen gebouwen oplopen, metershoge sprongen maken en errug hard rennen. Ook kan hij een immens zwaard als hand tevoorschijn toveren. En nu maar achterhalen hoe hij aan deze krachten komt. Wat houden de overheid en het leger achter?
Wil ik het echt weten?
Neen. Het interesseert me niet. Ik wil namelijk lekker springen door The Big Apple en zoveel mogelijk mensen vermorzelen met mijn special powers. De filmpjes die stapje voor stapje uit proberen te leggen wat er allemaal met je gebeurd is en waar dit virus in hemelsnaam vandaan komt sla ik over. Kan ik weer door de stad vliegen, want de wereld van Prototype is een zogenaamde sandbox wereld; je kunt overal heen waar je wilt. Zin om midden op Times Square een paar auto’s de lucht in te mieteren? Dan doe je dat! Tegen het Empire State Building op rennen? Kan hoor. Ook leuk: politieagentje pesten. Alles kan en mag. Net als in Grand Theft Auto IV dus (zie mijn eerdere post daarover).
That’s gotta hurt
Maar eerlijk gezegd houdt de lol daar ook op. Want als je aan een opdracht begint wordt het retemoeilijk. Je moet met tienduizend dingen rekening houden en constant blijven bewegen anders wordt je of in elkaar getimmerd door een boosaardige muppet of kapotgeschoten door soldaten. De pc-versie (die ik speel) vereist bijna het complete toetsenbord om acties voor elkaar te krijgen en duurt wel heel lang om onder de knie te krijgen. Met andere woorden: ik ben steeds binnen een paar minuten dood. Kan ik weer opnieuw beginnen. Wéér from scratch. En dat gaat vervelen. Helemaal frustrerend dat je pas meer en betere special powers krijgt als je opdrachten correct afrondt. Ik blijf dus lang steken met een minimum aan speciale krachten en dan is de lol aan het vliegen en springen door de vrije sandbox-wereld er al snel af.
Achter je!
Wordt een en ander dan goedgemaakt door goeie scares of nagelbijtende scènes? Neu. Waar het spelen van F.E.A.R 2 en vooral Dead Space (zie de recensie van EW’er Gerard Sombroek) hier en daar ware hartverzakkingen oplevert door het hoofdpersonage door donkere gangen te laten lopen met de wetenschap dat er elk moment een of andere creep kan verschijnen, is Prototype vrij vlak en gewoontjes. Tuurlijk, je hebt monsters achter je kont zitten en half New York bestaat uit geïnfecteerde freaks, maar echt eng wil het niet worden.
Niks an dus? Nou, voor mij is Prototype het niet, nee. Echter, ik speelde het spel op de pc. Ik kan me heel goed voorstellen dat Prototype op de Playstation 3 of XBox 360 uitstekend werkt. Tevens wil ik ook wel even kwijt dat het spel er prachtig uit ziet. De open wereld van Manhattan is zeer gedetailleerd en elk stukje, van stoeptegel tot het dak van het Chrysler Building, is een lust voor het oog. En je kunt wel erg coole moves uitvoeren als Alex.
Helaas red je het daarmee niet. Ik houd het bij de trailer die -nogmaals- zeer de moeite waard is. Kijk maar:
Prototype ligt nu in de winkel.
|
1 jan 2009
|
Posted by Menno, and filed under Games
|
Het ultieme online games-magazine Gamespot heeft onlangs een graphics comparison tussen de drie belangrijkste spelplatforms uitgevoerd. In goed Nederlandsch: een vergelijking der grafische prestaties tussen de Playstation 3, XBox 360 en de PC. Strijd der giganten, concurrentenbash. Heerlijk.
De meeste spellen komen namelijk uit (zij het met contractueel voorrang voor de één dan wel de ander) op alle platforms. Logisch, anders lopen de spelletjesmakers essentiële doelgroepen -lees: bakken met geld- mis. Want het is nu eenmaal zo dat een hardcore Playstationer géén XBox 360 wil. En een PC gamer weigert een game console aan te schaffen. De Paus bidt nu eenmaal ook niet naar Allah. In het geval van de PC gamer kan ik hem of haar alleen maar gelijk geven. Want van alle spellen die Gamespot testte leveren de PC versies de beste grafische beelden op.
Nu moet ik er wel bij zeggen dat ik als overtuigd PC gamer wél een Playstation heb (een PS2, dat dan weer wel), want sommige spellen schreeuwen nu eenmaal om een controller in je hand (racen bijvoorbeeld), maar over het algemeen ben ik een fanatiek aanhanger van het goeie ouwe toetsenbord onder je linkerhand en de vertrouwde muis (liefst met extra knopjes – zo’n nerd ben ik dan ook wel weer) in de rechter. Het speelt gewoon soepeler, je hebt meer controle over het spel, je zit er dichter op (minimaal 30 a 40 centimeter van het scherm, oftewel mega groot widescreen High Definition beeld) en je hebt een arsenaal aan knopjes tot je beschikking (de a t/m z om er maar eens 26 te noemen).
Maar het grootste argument om PC Jehova te worden zijn toch wel de graphics. En dat blijkt wel weer uit de test van gamespot.
De site vergeleek een viertal games: Fallout 3, Dead Space, GTA IV en Call of Duty: World at War. De meest recente zware jongens en allevier uitgebracht op de drie platforms. Tot vier maal toe won de PC. Hieronder bijvoorbeeld de kwaliteit van het scherm bij het spel Dead Space (overigens eerder door Gerard Sombroek besproken voor Eeuwig Weekend):
Van boven naar onder: PC, XBox 360 en Playstation 3.
Meer voorbeelden op de site van Gamespot.
C:Kanttekening
Okee, okee. Ik zal er niet omheen draaien. Dat de PC ‘master’ is, heeft wel een aantal spreekwoordelijke voeten in aarde. Om bovenstaande games, die nogal zwaar zijn, te kunnen spelen op je eigenste personal computer dien je wel te beschikken over de laatste videokaart en een processor en intern geheugen. Je kunt de games anders niet spelen. As simple as that. Ze schokken anders nogal of duren eeuwen om te laden. Dat is nogal een groot nadeel want op deze manier wordt een pc drie keer zo duur als een Playstation of XBox. Komt bij dat je de inhoud van je PC na een jaar alweer moet vervangen want de nieuwste games vereisen immer meer van je systeem.
Dit probleem is geen kleintje. Sterker: het is de reden dat meer en meer mensen overstappen op de andere consoles (laat ik ook zeker de Wii niet vergeten, maar dat heeft vooral redenen van fysieke aard). En in de wandelgangen hoorde ik men zelfs al fluisteren dat de PC als gameplatform zijn langste tijd gehad heeft. Want afgezien van de kostbare aanschaffen is het ook nog eens een heel gedoe om de spellen te beveiligen tegen illegale praktijken; het aan de praat krijgen van een spel als GTA IV met al zijn aanmeldschermen en vereiste serienummers en accounts duurt hierdoor al gauw zo’n 10 minuten. Gedoe! Kan sneller en beter en ook daar scoren de PS3 en XBox 360 hoger. Niet voor niets heeft Microsoft de XBox ontwikkeld; die gehaaide Bill Gates had ook wel door dat Windows en games niet lang meer samen konden gaan.
For the time being
Maar tot die tijd blijven de spellen uitkomen op deze drie platforms. En zolang ik mijn computer heb gevuld met de nieuwste hardware ben ik pro PC games. En om dit heuglijke feit én deze eerste dag van het nieuwe jaar feestelijk te ondersteunen, wijs ik je op de uitverkoop van distributieplatform en game community Steam, die op alle spellen 10 tot 75% korting geeft. Dus ook op boven genoemde titels Fallout 3, GTA IV en een eerder door mij gerecenseerde Left 4 Dead! Let vooral ook even op de koopjes Portal (3,74 euro) en Bioshock (5 euro). Let op: actie geldt tot morgen!
|
11 sep 2008
|
Posted by Menno, and filed under Games
|
Nog twee maandjes wachten en we kunnen weer compleet loos gaan op het geil…eh grafisch aantrekkelijkste karakter in de gamewereld: Lara Croft. Begin november verschijnt namelijk het achtste deel in de Tomb Raider cyclus: Tomb Raider: Underworld. Verwacht geen spectaculaire wijzigingen in de wereld van Lara. Het is weer als vanouds op balken balanceren, in touwen klimmen, op palen springen, door blankstaande tempels zwemmen, bloeddorstige haaien kapotschieten en puzzels oplossen. Is dat saai? Niet met Lara.
Tomb Raider vierde in 2006 haar tiende verjaardag. Het eerste spelletje (waarvan de jubileum uitgave Tomb Raider: Anniversary een remake is) zag in 1996 het levenslicht en maakte de gamenerds wereldwijd gek. Tomb Raider is een third person shooter, ofwel je ziet het personage waarmee je speelt constant, in tegenstelling tot een first person shooter, waar je de omgeving vanuit het personage ziet (met in je handen een wapen). Niet alleen was deze 3d-game vol spannende Indiana Jones-achtige avonturen grafisch interessant, het bevatte een slimme, lenige, rondborstige hoofdpersoon in de vorm van Lara Croft.
De Tom Raider serie is met zijn 30 miljoen+ verkochte spellen een immens succes (het was in de begintijden voor Playstation dé goudmijn) en laten we eerlijk zijn, dat ligt echt niet alleen aan de gameplay. Lara Croft is dé reden dat al die mannen in de rij stonden en staan om hun handen om de controller te wurmen en Lara de meest spannende poses te laten aannemen. Hoe houterig en pixelig de eerste paar Tomb Raider-delen er ook uitzien, Lara was lekker. Ze werd geïdealiseerd en bereikte al snel iconische hoogten. Lara-fansites schoten als paddestoelen uit de grond en de digi-babe sierde covers van magazines wereldwijd. Zelfs de jongens van U2 gaven het virtuele personage een optreden op gigantische videowalls tijdens hun Popmart-tour.
Diana-Maria, een Deutsche Lara Croft look-a-like, nummertje 7346764535472
Eigenlijk een meesterlijke zet. Net zoals het VHS-systeem, dat in de jaren ’80 de strijd won van Betamax, enkel en alleen omdat het wél pornofilms op de banden wilde zetten. Katjing! Sex sells. En dat terwijl Betamax kwalitatief beter was! Het spel Tomb Raider verkoopt als een tierelier, enkel en alleen omdat er een schaars geklede stoot in rondloopt met tieten waar Vanessa en Dolly Parton een puntje aan kunnen zuigen en een wespentaille waar Maya de Bij een moord voor zou doen. Het is een interessant fenomeen. Lara Croft als eerste interactieve seksbom. Onvermijdelijk natuurlijk dat Hollywood meelifte op het succes van de serie, maar vooral Lara Croft. In 2001 en 2003, was het aan Angelina Jolie de taak om de natte droom van elke game-nerd te verwezelijken op het witte doek. En de films waren net zo plat als de games. Maar Angelina overtuigde.
Angelina als Lara
Na de eerste drie Tom Raiders spellen begon het succes te dalen. Okee, Core Design, het verantwoordelijke softwarebedrijf, had Lara, maar andere games werden in de loop der jaren grafisch steeds geavanceerder, waar de techniek van Tomb Raider bleef stilstaan. Tevens borduurde het spel voort op hetzelfde concept. En sja, in andere games lopen ook digi-babes rond. Die makers zijn ook niet gek. Pas sinds de komst van de laatste twee games, Anniversary en Legend (en nieuwe gamemakers Crystal Dynamics), kan Tomb Raider weer meepraten op het grafische gebied. De spellen zijn weer up-to-date en verkopen zelfs weer goed. Ook Lara is flink gelift en verbouwd. En dat krijg je in ook weer in Underworld all the way voor je kiezen.
Lara toen en nu
Met de rechterjoystick van de controller bedien je de virtuele camera die om Lara heen zweeft. Van links naar rechts, van boven naar beneden. Dichtbij en veraf. Lara in volle glorie. En als dat nog niet genoeg is, laten de bouwers van Crystal Dynamics met zwetende handjes, kwijl in de mondhoeken en bobbels in de broeken Lara lekker vaak in het water springen. Want dan is Lara nat en glinstert ze zo lekker. Haar hemd is nog net niet doorschijnend.
Maar zoals te verwachten met de combinatie jongens en nerds: de eerste ‘nude patches’ kwamen al snel op de markt. Een scriptje dat Lara van alle kledij ontdoet en haar salto’s, koprollen en driedubbele vlaflips laat doen in haar Eva-kostuum. Nude Raider, zoals dat heet. Absoluut illegaal, volgens de makers en wie betrapt wordt van het beschikbaar stellen van deze patches kan zelfs gesued worden. Het zal me overigens niets verbazen als Tomb Raider zelf deze patch in de wereld heeft gebracht.
Speciaal voor jou heb ik ook een plaatje van Lara in Nude Raider. De perverts onder ons moeten maar zelf maar verder gaan googelen.
Waarom ik Tom Raider eigenlijk zo leuk vind? Euh..om het archeologische aspect natuurlijk!
Tomb Raider: Underworld ligt vanaf november in de winkel.
