|
22 jun 2009
|
Begin deze maand kwam de computergame Prototype uit. Fijn, dacht ik, want de trailer zag er goed uit. Tevens had ik net F.E.A.R 2 uitgespeeld, een game die een paar maanden eerder uitkwam (ja, ik ben een trage speler). Prototype is, net als F.E.A.R 2 een horror actie avontuur en zieke horrorfreak als ik ben wrijf ik in mijn handen bij dit soort releases. Maar is ‘ie ook echt eng? Is het wat?
Prototype speelt zich af op Manhattan, waar een virus uitbreekt dat mensen in allesvernietigende monsters veranderd. Jij speelt Alex die nogal vreemde krachten heeft. Zo kan hij het lichaam incluis gedachten en geheugen van zijn vermoorde slachtoffers overnemen, tegen gebouwen oplopen, metershoge sprongen maken en errug hard rennen. Ook kan hij een immens zwaard als hand tevoorschijn toveren. En nu maar achterhalen hoe hij aan deze krachten komt. Wat houden de overheid en het leger achter?
Wil ik het echt weten?
Neen. Het interesseert me niet. Ik wil namelijk lekker springen door The Big Apple en zoveel mogelijk mensen vermorzelen met mijn special powers. De filmpjes die stapje voor stapje uit proberen te leggen wat er allemaal met je gebeurd is en waar dit virus in hemelsnaam vandaan komt sla ik over. Kan ik weer door de stad vliegen, want de wereld van Prototype is een zogenaamde sandbox wereld; je kunt overal heen waar je wilt. Zin om midden op Times Square een paar auto’s de lucht in te mieteren? Dan doe je dat! Tegen het Empire State Building op rennen? Kan hoor. Ook leuk: politieagentje pesten. Alles kan en mag. Net als in Grand Theft Auto IV dus (zie mijn eerdere post daarover).
That’s gotta hurt
Maar eerlijk gezegd houdt de lol daar ook op. Want als je aan een opdracht begint wordt het retemoeilijk. Je moet met tienduizend dingen rekening houden en constant blijven bewegen anders wordt je of in elkaar getimmerd door een boosaardige muppet of kapotgeschoten door soldaten. De pc-versie (die ik speel) vereist bijna het complete toetsenbord om acties voor elkaar te krijgen en duurt wel heel lang om onder de knie te krijgen. Met andere woorden: ik ben steeds binnen een paar minuten dood. Kan ik weer opnieuw beginnen. Wéér from scratch. En dat gaat vervelen. Helemaal frustrerend dat je pas meer en betere special powers krijgt als je opdrachten correct afrondt. Ik blijf dus lang steken met een minimum aan speciale krachten en dan is de lol aan het vliegen en springen door de vrije sandbox-wereld er al snel af.
Achter je!
Wordt een en ander dan goedgemaakt door goeie scares of nagelbijtende scènes? Neu. Waar het spelen van F.E.A.R 2 en vooral Dead Space (zie de recensie van EW’er Gerard Sombroek) hier en daar ware hartverzakkingen oplevert door het hoofdpersonage door donkere gangen te laten lopen met de wetenschap dat er elk moment een of andere creep kan verschijnen, is Prototype vrij vlak en gewoontjes. Tuurlijk, je hebt monsters achter je kont zitten en half New York bestaat uit geïnfecteerde freaks, maar echt eng wil het niet worden.
Niks an dus? Nou, voor mij is Prototype het niet, nee. Echter, ik speelde het spel op de pc. Ik kan me heel goed voorstellen dat Prototype op de Playstation 3 of XBox 360 uitstekend werkt. Tevens wil ik ook wel even kwijt dat het spel er prachtig uit ziet. De open wereld van Manhattan is zeer gedetailleerd en elk stukje, van stoeptegel tot het dak van het Chrysler Building, is een lust voor het oog. En je kunt wel erg coole moves uitvoeren als Alex.
Helaas red je het daarmee niet. Ik houd het bij de trailer die -nogmaals- zeer de moeite waard is. Kijk maar:
Prototype ligt nu in de winkel.
|
1 jan 2009
|
Posted by Menno, and filed under Games
|
Het ultieme online games-magazine Gamespot heeft onlangs een graphics comparison tussen de drie belangrijkste spelplatforms uitgevoerd. In goed Nederlandsch: een vergelijking der grafische prestaties tussen de Playstation 3, XBox 360 en de PC. Strijd der giganten, concurrentenbash. Heerlijk.
De meeste spellen komen namelijk uit (zij het met contractueel voorrang voor de één dan wel de ander) op alle platforms. Logisch, anders lopen de spelletjesmakers essentiële doelgroepen -lees: bakken met geld- mis. Want het is nu eenmaal zo dat een hardcore Playstationer géén XBox 360 wil. En een PC gamer weigert een game console aan te schaffen. De Paus bidt nu eenmaal ook niet naar Allah. In het geval van de PC gamer kan ik hem of haar alleen maar gelijk geven. Want van alle spellen die Gamespot testte leveren de PC versies de beste grafische beelden op.
Nu moet ik er wel bij zeggen dat ik als overtuigd PC gamer wél een Playstation heb (een PS2, dat dan weer wel), want sommige spellen schreeuwen nu eenmaal om een controller in je hand (racen bijvoorbeeld), maar over het algemeen ben ik een fanatiek aanhanger van het goeie ouwe toetsenbord onder je linkerhand en de vertrouwde muis (liefst met extra knopjes – zo’n nerd ben ik dan ook wel weer) in de rechter. Het speelt gewoon soepeler, je hebt meer controle over het spel, je zit er dichter op (minimaal 30 a 40 centimeter van het scherm, oftewel mega groot widescreen High Definition beeld) en je hebt een arsenaal aan knopjes tot je beschikking (de a t/m z om er maar eens 26 te noemen).
Maar het grootste argument om PC Jehova te worden zijn toch wel de graphics. En dat blijkt wel weer uit de test van gamespot.
De site vergeleek een viertal games: Fallout 3, Dead Space, GTA IV en Call of Duty: World at War. De meest recente zware jongens en allevier uitgebracht op de drie platforms. Tot vier maal toe won de PC. Hieronder bijvoorbeeld de kwaliteit van het scherm bij het spel Dead Space (overigens eerder door Gerard Sombroek besproken voor Eeuwig Weekend):
Van boven naar onder: PC, XBox 360 en Playstation 3.
Meer voorbeelden op de site van Gamespot.
C:Kanttekening
Okee, okee. Ik zal er niet omheen draaien. Dat de PC ‘master’ is, heeft wel een aantal spreekwoordelijke voeten in aarde. Om bovenstaande games, die nogal zwaar zijn, te kunnen spelen op je eigenste personal computer dien je wel te beschikken over de laatste videokaart en een processor en intern geheugen. Je kunt de games anders niet spelen. As simple as that. Ze schokken anders nogal of duren eeuwen om te laden. Dat is nogal een groot nadeel want op deze manier wordt een pc drie keer zo duur als een Playstation of XBox. Komt bij dat je de inhoud van je PC na een jaar alweer moet vervangen want de nieuwste games vereisen immer meer van je systeem.
Dit probleem is geen kleintje. Sterker: het is de reden dat meer en meer mensen overstappen op de andere consoles (laat ik ook zeker de Wii niet vergeten, maar dat heeft vooral redenen van fysieke aard). En in de wandelgangen hoorde ik men zelfs al fluisteren dat de PC als gameplatform zijn langste tijd gehad heeft. Want afgezien van de kostbare aanschaffen is het ook nog eens een heel gedoe om de spellen te beveiligen tegen illegale praktijken; het aan de praat krijgen van een spel als GTA IV met al zijn aanmeldschermen en vereiste serienummers en accounts duurt hierdoor al gauw zo’n 10 minuten. Gedoe! Kan sneller en beter en ook daar scoren de PS3 en XBox 360 hoger. Niet voor niets heeft Microsoft de XBox ontwikkeld; die gehaaide Bill Gates had ook wel door dat Windows en games niet lang meer samen konden gaan.
For the time being
Maar tot die tijd blijven de spellen uitkomen op deze drie platforms. En zolang ik mijn computer heb gevuld met de nieuwste hardware ben ik pro PC games. En om dit heuglijke feit én deze eerste dag van het nieuwe jaar feestelijk te ondersteunen, wijs ik je op de uitverkoop van distributieplatform en game community Steam, die op alle spellen 10 tot 75% korting geeft. Dus ook op boven genoemde titels Fallout 3, GTA IV en een eerder door mij gerecenseerde Left 4 Dead! Let vooral ook even op de koopjes Portal (3,74 euro) en Bioshock (5 euro). Let op: actie geldt tot morgen!
|
4 dec 2008
|
Nog een Sinterklaaskadootje nodig voor je neefje die niet vies is van zombies afknallen? En je hebt er 49,99 euro voor over? Ja zeg, ga nu niet zeggen dat dat duur is. Het blijkt namelijk dat Nederland, jij dus, massaal spelcomputers kado doet met Sinterklaas en die zijn toch al gauw zo’n 200 à 300 eurootjes. Maar goed, zombies dus.
Left 4 Dead is een kakelvers spel van Valve, de makers van Half-Life. De verhaallijn is mager, maar in dit geval ook niet belangrijk. Je bent één van de vier overlevers in een verder geheel door levende doden overheerste stad. De zombie apocalyps is een feit. Met een tweetal vuurwapens en als je geluk hebt een health-pack en molotov cocktail moet je je levend door de levels heen worstelen. En afhankelijk van de moeilijkheidsgraad is dat niet altijd even makkelijk.
De zombies, of eigenlijk: geïnfecteerden, voldoen in deze game geheel aan de laatste trend en rennen zich de longen uit het lijf (als ze die nog hebben) in plaats van het old-school strompelen, zoals we gewend zijn van de Romero-zombie. Niet alleen is dat een stuk angstaanjagender, je moet ook zeer rap reageren, daar ze elk moment vanuit de bosjes of een schaduwrijke hoek kunnen springen. Wegrennen is geen optie, want reken maar dat ze je inhalen. Komt nog eens bij dat ze vaak in groepen aanvallen. Je hebt al gauw een zombietje of 30 om je heen. Je mitrailleur legen is de enige remedie.
Screenshot uit Left 4 Dead, met de vier hoofdrolspelers
Samen staan we sterk
Left 4 Dead valt alleen te spelen, maar komt beter tot zijn recht in de multi-user stand. Online dus, met mede zombieslachters uit de hele wereld. Je kiest je personage (Bill, Francis, Zoey of Louis) en gaat loos. Het leuke aan dit spel is dat samenwerken essentieel is. In je uppie vooruit rennen is niet aan de orde, want je wordt geheid te pakken genomen door een van de vijf ‘speciale zombies’. Zo zijn er behoorlijk gemuteerde monsters met speciale krachten in het spel die je kunnen onderkotsen, grijpen met een meterslange tong of je simpelweg keihard in elkaar slaan. Uit deze situaties kun je alleen gered worden door je medespelers, die de geïnfecteerden afknallen en je overeind helpen. Zij hebben op hun beurt jouw hulp weer nodig. En dat is gelijk de charme van Left 4 Dead: het in teamverband van a naar b zien te komen.
Eén van de levels
Persoonlijk ben ik een sucker voor alles waar zombies in voor komen. Ik verslind de Walking Dead en andere zombie-stripboeken, kijk films als 28 Days Later, Return of the Living Dead, Dawn en Day of the Dead tot in den treure, dus met een game vol zombies zit je al snel goed bij mij. Helaas heb ik die vorige grote zombiegame, Dead Rising, nooit kunnen spelen aangezien ik geen Xbox 360 bezit, maar dat kleine PC spelletje Land of the Dead: Road to Fiddler’s Green wel. Veel vergelijkingsmateriaal heb ik dus niet, maar ik kan wel constateren dat Left 4 Dead met vlag en vaandel geslaagd is.
Director
Door de interactiviteit -je kunt tijdens het spelen met je teamgenoten chatten en zelfs praten- en de hoge 
spanningsgraad is het een genot dit spel te spelen. De graphics zijn niet top of the bill, maar zien er nog prima uit. De gameplay is heerlijk en de hoofden van de zombies spatten schitterend uiteen. En als je het zat bent om onschuldige levenloze zielen neer te blaffen, dan is er altijd nog de optie om in de dode huid van de speciale zombies te kruipen en de vier overlevers klein te krijgen in een 8-persoon ‘versus’-spel. Hoe ziek wil je het hebben?
Waar het spel helemaal in uitblinkt is de dynamische aanpak van dramatiek en persoonlijke aanpassingen. Dit systeem, ‘The Director’ genaamd, zorgt ervoor dat het spel zich geheel aan jouw speelwijze, gezondheid, status, vaardigheid en locatie aanpast. Op deze wijze is elk spel weer persoonlijk en intens. Het zorgt tevens voor de juiste muziek op het juiste moment (zie ook de ‘emotiemuziek’ in het spel Need for Speed, dat ik eerder op dit weblog besprak) en passende visuele effecten en opmerkingen van je medespelers. Valve zelf noemt dit ‘procedural narrative’. Erg leuk!
Gezellig
Valve heeft een puik spel afgeleverd dat het lange wachten (werd aangekondigd in 2005) meer dan waard is geweest. Ik hoop echter wel dat er snel nieuwe velden bij komen, al dan niet door de spelers zelf gebouwd, want ik kan me voorstellen dat het snel gaat vervelen, wéér dat vliegveld, wéér dat bos. Aan de andere kant: geen spel is hetzelfde aangezien alles afhangt van je samengestelde team en de hoeveelheid zombies (moeilijkheidsgraad). Daarbij word je beloond als je bepaalde doelen (in totaal 51) hebt gehaald. Werkt altijd!
Kopen, dat spel. Doe het dan gewoon voor jezelf.
Bekijk hieronder de introductiefilm.
Left 4 Dead ligt sinds 21 november in de winkel voor de PC en Xbox 360.
