|
29 mei 2014
|
Posted by Menno, and filed under Foto
|
Afgelopen week was ik voor de derde keer in anderhalf jaar in Berlijn, met en bij twee vrienden. Weer heel veel gedaan en gezien, maar hieronder een fotografisch verslag van ons bezoek aan Vogelsang (in Zedhenick), de voormalige Russische legerbasis die ook plek bood aan een top secret raketlanceringsbasis.
Midden in de bossen van Oost-Duitsland, moeilijk te vinden en lastig te doorkruisen (teken, muggen, veel bomen en zwiepende takken). Daarbij was het op deze zaterdag snikheet (26 graden). Desalniettemin een fantastische ervaring en een indrukwekkende trip. Fascinerend om rond te lopen in deze post apocalyptische omgeving waar WOIII tot de val van het communisme een zeer aannemelijk toekomstbeeld was. De basis bood plek aan 15.000 man en was zelfvoorzienend. De Russen vertrokken in 1994 en lieten de boel grotendeels achter. Toegang is overigens verboden. Een verslag.
|
24 aug 2009
|
Donderdag komt eindelijk de nieuwe Quentin Tarantino in de bios. Inglourious Basterds heet zijn nieuwste rolprent. Net als zijn vorige project, Grindhouse, is de film een eerbetoon aan en knipoog naar ouwe filmglorie. Sterker: Inglourious Basterds is een remake van een Italiaanse film uit 1978. Maar ook Kill Bill was één groot eerbetoon aan de (Aziatische vecht)film. En Pulp Fiction en Jackie Brown laten ook voldoende filmreferenties zien. Quentin Tarantino is een kenner. Een filmfreak. Een absolute liefhebber van alles wat film is. En juist daarom is een nieuw product van Tarantino een bijzondere ervaring in de meest positieve zin des woords. Elke keer weer.
Ook Inglourious Basterds laat het beste van de regisseur zien. Geloof me, het is er weer één, hoor! Een echte Tarantino. Met mooie vrouwen, extreem geweld, zwarte humor, ellenlange dialogen, spectaculaire cinematografie en natuurlijk een uitstekende soundtrack. Bovendien mogen we hier getuige zijn van gedetailleerde slachtpartijen van nazi’s. Ook lekker.
Good vs bad. You decide wie is wie!
Wat een cast
Tarantino heeft een sublieme cast bij elkaar gesprokkeld. Ongetwijfeld staan de acteurs in de rij om in een film van de man te mogen spelen, maar Tarantino pakt alleen de allerbesten. Ook daar heeft hij een oog voor. Zo zien we naast Brad Pitt in de hilarische rol van chef moffenkiller, de prima acteur/regisseur Eli Roth en de altijd prettige Daniel Brühl, jeweetwel, dat joch uit het Duitse kassucces Good Bye Lenin!. De vrouwelijke rollen worden uiterst vakkundig vertolkt door de stuk voor stuk mooie Diane Kruger en Mélanie Laurent. Vooral de laatste spettert van het scherm qua schoonheid, vrouwelijkheid en absolute coolness.
Mélanie Laurent als de Joodse Shosanna Dreyfus
De show wordt echter gestolen door Kolonel Hans Landa, gespeeld door de relatief onbekende Christoph Waltz. Deze Oostenrijkse acteur zet hier een überfoute nazi-officier neer waar je potverdrie bijna sympathie voor krijgt. Het is een aandoenlijk mannetje die met z’n quasi homofiele trekjes de lachers op zijn hand heeft. Een genot om naar te kijken.
Kleine rolletjes zijn er ook voor Mike “Austin Powers” Myers, Martin Wuttke als een griezelige Adolf Hitler en Samuel L. Jackson als verteller (zonder credits overigens).
Veel dialoog
Inglorious Basterds is een remake van Quel maledetto treno blindato, ofwel Inglourious Bastards (let op de letter a!). Nou ja, Tarantino liet zich echter eerder inspireren door de film. Vooral het idee sprak hem wel aan. Lekker Duitsers de pan in hakken. Het verhaal stelt dan ook niet veel voor. Alles is overdreven stereotiep en absoluut over-the-top. De karakters zijn, zoals in alle Tarantino films, bordkartonnen personages in een geromantiseerd jongetjesavontuur. Met z’n ruim twee-en-een-half uur wordt er vooral tijd genomen voor dialogen. Tarantino’s vorige film, Death Proof, spande de kroon qua lange dialogen, maar Inglourious Basterds kan er ook wat van. Zo begint de film met de ster van de film, Kolonel Hans Landa, die een bezoek brengt aan een Franse man die ervan verdacht wordt onderdak te bieden aan Joden. Het gesprek tussen deze twee heren duurt met gemak een minuut of 25. En nergens wordt het saai. Da’s knap!
Wat de mannen doen met de nazi’s is overigens niet altijd geschikt voor tere zieltjes
He did it again. Die gekke Tarantino. Inglourious Basterds is een absolute must-see. Ga ‘m wel in de bios zien, want daar komt ‘ie het best tot zijn recht. Lees: mooie beelden, brute explosies en indrukwekkende muziek (filmmuziek uit andere films overigens). Op teevee en op het net zul je wel doodgegooid worden met trailers en promotie voor deze film, dus ik eindig mijn verkooppraatje met een fragment uit Friday Night with Jonathan Ross waar Tarantino te gast was. Een interessant interview met deze spraakwaterval (en een leuk Ross-grapje om 7’09”).
Inglourious Basterds draait vanaf donderdag in de bioscoop.
P.S. Check ook dit artikel op NRC.nl, waar de citaten van Tarantino keurig op een rijtje staan. Razend interessant!
|
25 sep 2008
|
Saigon. Shit. I’m still only in Saigon.
Zegt een bezopen Martin Sheen in zijn hotelkamer. Het moet één van de beste openingsscènes zijn uit de ganse historie der film. Misschien wel de allermooiste. En Apocalypse Now (1979) van Francis Ford Coppola, waar dit fragment uit komt, één van de beste films aller tijden. Niet alleen in het genre oorlogsfilm springt ‘ie er makkelijk uit, maar ook puur als film. De beelden zijn nog immer op mijn netvlies gebrand en de dialogen kunnen wat mij betreft wedijveren met de schoonste poëzie. Nimmer meer zag ik een film die zo goed de gekte van oorlog (in dit geval die in Vietnam) in al z’n facetten laat zien. En als je dan ook nog het perfecte spel van de acteurs en de uiterst stroeve totstandkoming van deze film -subliem vastgelegd in de documentaire Hearts of Darkness: A Filmmaker’s Apocalypse (1991)- in acht neemt, kun je niet anders concluderen dat dit niet alleen als film, maar als kunstwerk ultiem is!
Och man, wat een film!
Knappe jongen die deze film durft te persifleren.
En toch is het acteur en regisseur Ben Stiller gelukt. Zijn Tropic Thunder is een typisch Stilleriaanse komedie over een stel geflipte filmmakers, die bezig zijn met de grootste oorlogsfilm ooit: ‘Tropic Thunder’. Echter, de kosten en de ego’s van de acteurs lopen zo hoog op dat de producent de financiële kraan dreigt dicht te draaien. Regisseur Damien Cockburn besluit hierop om de acteurs in de jungle van Zuidoost Azië te droppen en op Big Brother-achtige wijze te filmen om een extra realistisch effect te bereiken. Tevens moeten de mannen voelen wat het is om je echt in een “echte” oorlogssituatie te bevinden. Dit probeert hij, samen met oorlogsveteraan Four Leaf Tayback (op wiens boek de film in de film is gebaseerd), te simuleren door explosieven in de jungle te plaatsen. Maar ojee, er schijnen ook échte bad guys in de bosjes te schuilen.
De acteurs met regisseur in Tropic Thunder
Indrukwekkende cast
Dus wat hebben we? De gewaagde zet om een parodie op Apocalypse Now te maken en een niet al te spetterend plot. Gedoemd om grandioos te floppen. Maar oh oh oh, wat is Tropic Thunder een leuke film geworden. En dat is mijns inziens enkel en alleen te danken aan de briljante cast. Want dat zijn niemand minder dan Ben Stiller, Jack Black, Robert Downey Jr, Nick Nolte, Tom Cruise, Matthew McConaughey, Steve Coogan en de minder bekende, maar uitstekend spelende Jay Baruchel en Brandon T. Jackson. En dan zijn er nog de cameo’s van Tara Banks, Jon Voight, Jennifer Love Hewitt, Tobey Maguire en Alicia Silverstone.
Een indrukwekkende lijst met namen dus. Meerwaarde echter is dat een aantal acteurs zich van een totaal andere kant laten zien. Jack Black en Ben Stiller kennen we wel. Die doen hun bekende ding, maar vooral Tom Cruise en Robert Downey Jr. leveren topprestaties en zijn bijna niet te herkennen.
Robert Downey Jr.
Zo gelooft Kirk Lazarus, het karakter van Downey Jr, net als Marlon Brando en Martin Sheen in Apocalypse Now, heilig in method acting. Ofwel het volledig opgaan in je rol om uiteindelijk je karakter te worden, ipv te spelen. Kirk Lazarus gooit er een schepje bovenop en laat zich voor zijn rol chirurgisch ombouwen tot donkere man. Dit tot ongenoegen van zijn medespeler Alpa Chino, die door Lazarus nu tot zijn ‘brother’ wordt gerekend. Downey Jr. liet in Kiss Kiss Bang Bang (2005, Shane Black) al zien over een geweldig komische timing te beschikken, in Tropic Thunder gaat ‘ie all the way en steelt de show. Prachtig om te zien. Ook mister scientology Tom Cruise is erg grappig in zijn rol van bikkelharde en scheldende producent. I hate to say it, maar het is echt zo.
De nieuwe Apocalypse
De knipogen naar het meesterwerk van Coppola zijn er in overvloed, maar het leukste foefje is wel de referentie naar de totstandkoming van Apocalypse Now. Zoals ik hierboven al vermeldde ging het opnemen van deze klassieker niet zonder horten of stoten en dat is nog zacht uitgedrukt. Zo kreeg hoofdrolspeler Martin Sheen tijdens het draaien een hartaanval, was Dennis Hopper constant high, wilde Marlon Brando meer geld, ging er een orkaan over de set en werd de druk van de productiemaatschappij groter en groter, totdat Coppola zelf maar met een paar miljoen dollar op de proppen kwam om het project af te maken. Dit zijn slechts een paar tegenslagen waarmee de film te kampen kreeg. Tropic Thunder speelt daar geweldig op in, door dit tot in het absurde te overdrijven. Zo wordt er bijvoorbeeld ook een compleet bos aan flarden gebombardeerd door een iets te enthousiaste special effects medewerker, terwijl de camera’s niet lopen.
Trailers
Zeer grappig is dan ook de trailer van Rain of Madness, de film over de film in de film. Ofwel een documentaire van de Duitse Jan Jürgen over het filmen van ‘Tropic Thunder’ in Tropic Thunder. Uiteraard zo nep als het kan, maar met z’n 10 minuut 30 en de tagline “Before the thunder…comes the madness” zeer gevat. En het is niet de enige neptrailer. Zo wordt Tropic Thunder voorafgegaan door een aantal trailers van de films van de acteurs: Jeff Portnoy (Jack Black) in ‘The Fatties’, Kirk Lazarus (Downey Jr.) in ‘Satan’s Alley’ en rapper Alpa Chino (Jackson) met zijn reclamevideo voor ‘Booty Sweat’, een hip energiedrankje. Ook hebben ze allemaal hun eigen website gekregen. Zeer de moeite waard om eens te bekijken. Op deze site zijn ook making of- filmpjes te zien en interviews. Ik kijk al uit naar de dvd, die wel bomvol extra’s moet zitten!
Tugg Speedman en Kirk Lazarus tijdens een intieme scène
Tropic Thunder is geslaagd. In al z’n vormen en uitingen. Eén van de leukste films van het jaar. Ga ‘m wel kijken nadat je Apocalypse Now hebt gezien. Niet alleen is ‘ie dan vele malen leuker, je hebt gewoon een groot leeg gat in je culturele opvoeding als je deze film nog niet gezien hebt.
Ben Stiller did it!
Tropic Thunder draait vanaf 25 september in de bioscoop.
|
9 sep 2008
|
Donderdag is het alweer zeven jaar geleden dat twee vliegtuigen de New Yorkse Twin Towers en het Pentagon in Washington doorboorden en ervoor zorgden dat we het tegenwoordig hebben over voor en na 11 september 2001. Iedereen weet nog exact wat hij of zij deed op het moment dat dit rampzalige nieuws bekend werd. Ruim drieduizend mensen kwamen deze dag om het leven en naast het instorten van de twee torens en het WTC 7 gebouw betekende 9/11 ook het startschot van een oorlog die tot op de dag van vandaag woedt.
Elk jaar weer grijpen de nationale en internationale tv-zenders de week voorafgaand aan 9/11 aan om flink uit te pakken met films en documentaires over deze rampdag. Het verhaal van vlucht 93 domineert, maar ook reconstructies en reportages over het instorten van de torens en de totale paniek van de New Yorkers komen aan bod. Opvallend is wel dat de zenders vooral op safe spelen en weinig tot geen ruimte laten aan meningen die verschillen met de “officiële” uitspraken. Een selectie van het tv-aanbod deze week.
Zondag 7 september vertoonde SBS6 in het programma Reportage de documentaire 9/11: De kaping van vlucht 93. Deze film gaat over de laatste minuten aan boord van vlucht 93, het vliegtuig dat richting het Witte Huis had moeten gaan, maar uiteindelijk op een open veld in Pennsylvania crashte. Dit terwijl het Duitse ZDF een reportage over een van de vele complottheorieën uitzond in Der 11. September – Das Geheimnis des dritten Turmes. Inderdaad, over het instorten van de toren die niet geraakt werd.
Gisteren, 8 september, was het weer SBS6 die aandacht schonk aan 9/11 met de zeer indrukwekkende film van de Franse Jules en Gedeon Naudet, die het enige beeld schoten van de eerste Toreninslag. 9/11, die in in 2002 door 39 miljoen Amerikanen werd bekeken, laat de ramp van gruwelijk dichtbij zien en volgt de brandweermannen die later tot ultieme helden werden geëerd.
Vanavond, 9 september is er weer veel aandacht voor vlucht 93 op ZDF met de film United 93 (2006, Paul Greengrass), gevolgd door een documentaire over deze vlucht (Flug 93 – Die Dokumentation). 
Woensdag 10 september zijn het de Belgen op Ketnet die zendtijd vrijmaken voor een docudrama over 9/11 met 9/11: The Day the world changed (oorspronkelijk van de BBC). Wederom een reconstructie met de nadruk op de verhalen van betrokkenen. Op RTL 5 is United 93 weer te zien, gevolgd door dezelfde docudrama 9/11: The Day the world changed.
Op 11 september zendt de VPRO op Nederland 2 de omstreden en daardoor bekendste film over 9/11 uit: Fahrenheit 9/11 (2004). In deze documentaire probeert Michael Moore aan te tonen dat de Bush familie zakelijk gelieerd is aan die van Osama Bin Laden en George W. zijn olie-inkomsten belangrijker vindt dan de jonge soldatenlevens in de oorlog. RTL 7 gaat om half 9 voor de tv-film Flight 93 (2006, Peter Markle), ook al over de fatale vlucht 93.
Is this it?
Genoeg aandacht dus voor de catastrofes die op de ochtend van 11 september 2001 plaatsvonden. Het is alleen jammer dat enkel de VPRO en de ZDF net dat stapje verder durven te gaan en films uitzenden die een klein lichtje schijnen op die andere kant van het verhaal. Hoewel: Fahrenheit 9/11 is een intrigerende docu, maar er vallen veel vraagtekens te zetten bij de wijze waarop Moore aan zijn “waarheden” komt (wat overigens op 10 september aan bod komt in VPRO’s Import). Feit blijft dat het je aan het denken kan zetten. Net als de docu die ZDF op zondag uitzond. Maar is dit het? Moeten we het hier mee doen?
Wie durft?
Waarom niet ruimte maken voor documentaires die er stellig van overtuigd zijn dat de hele 9/11 ramp vooropgezet was? Dat het instorten van de WTC torens gebruikt werd om een smerige olie-oorlog te starten. Dat Bush en de zijnen ons manipuleren als de pest en met 9/11 dankbaar gebruik maken van de magische woorden ‘angst’ en ’terrorisme’. Waarom geen films uitzenden als Loose Change, Zeitgeist of 911 In Plane Site? Okee, deze films bevatten ook leugens, complottheorieën en aannames, maar zeer zeker ook waarheden en bikkelharde feiten. En net als de vreselijke beelden van 9/11 zijn die ook niet leuk om te zien, maar ook niet verkeerd om je ogen voor te openen.
Waarom durft geen omroep dit aan? Zijn er belangen in het spel of is er wat anders? Het is wel typisch dat uitgerekend Rusland, dat – Derk Sauer zei het gister nog in De Wereld Draait Door – steeds meer anti-Amerika wordt op 12 september de zeer kritische documentaire ZERO: An Investigation into 9/11 uitzendt.
Doe jezelf een lol en kijk en luister, naast het tv-aanbod van deze week, ook eens naar andere verhalen omtrent 9/11. Het internet barst er van. Kan geen kwaad toch?
