|
2 aug 2007
|
We schrijven zomer 1993. Ik was single, had een video-8 camera van mijn vader, een lege zolderruimte tot mijn beschikking en een hoofd barstens vol ideeën. En oja, een tekenmodelpop. Zo’n houten met een stok in zijn anus. Dus wat doet een 17-jarige snotneus dan? Die gaat een stop-motion film maken. Met de pop in de hoofdrol. Logisch.
Dus ik bouwde een grote zandbak met geschilderde platen als decor, overal lampen met kleurenfilters ervoor en wat glinstertjes om het geheel een sprookjesachtige sfeer mee te geven. Wekenlang mat ik de pop een pose aan, drukte op de record-knop, nam één frame op, drukte weer op de recordknop om de pop vervolgens een nieuwe pose aan te meten. Deze handeling herhaalde zich duizenden malen. Een verhaal vertelde ik ook. Pop was namelijk op zoek naar iets. En geobserdeerd als ik toen was door verhalen over de dood, besloot ik de pop daar dan ook naar te laten zoeken. En geloof me, hij vindt ‘m!
Een Oscarwaardige hoofdrol voor Pop
En ja, ik werd het filmen ook spuugzat. Zo zat dat ik het ruwe filmmateriaal anderhalf jaar lang niet meer aanraakte. In 1995 heb ik het geheel toch nog aanelkander gemonteerd en voorzien van gepiep en gekraak (van de pop) en sfeervolle muziek van Wagner. ‘ForSed’ noemde ik ‘m. Vraag me niet waarom. Ik weet wel dat ik een spelfout maakte in de titel, maar het stond al op de tape. Het 6 minuten durende filmpje stuurde ik naar de Filmacademie, want ik wilde cameraman worden.
Met subtiele verwijzingen naar Pink Floyd’s ‘The Wall’
14 Jaar lang heeft het filmpje op een ouwe videocassette gestaan, maar onlangs heb ik het maar eens laten digitaliseren. Als ik ‘m zo terug zie, vind ik het best een fraai filmpje. Het beeld flikkert van alle kanten en het is te amateuristisch voor woorden, maar het is best leuk. Dat vond de Filmacademie overigens ook en vanaf 1996 mocht ik echte mensen filmen. Poppen hebben dan ook nooit meer mijn interesse gewekt.
Aanschouw en bouw uw eigen mening.
[YOUTUBE]qAS0Ewoq5jk[/YOUTUBE]
|
0:34
|
Tags:
|
Echt héél belangrijk om te weten dat je single was toen je dit filmpje maakte. 😉
De zolder is een goede plaats om te vertoeven voor creatievelingen. Ik was ook altijd op zolder te vinden, maar dan voor het maken van foto’s. Filmpjes maakte ik op school.
Als jij mijn aandacht 6.03 minuten kan vasthouden, dan is dat knap.
Petje af Menno. Het was inderdaad houterig en pieperig, maar je was single en 17 jaar.
Eigenlijk had je moeten typen dat je verliefd was op een roodharige met zwoele lippen. Aukie is volgens mij best jaloers 😛
ZIEK! zeg ik je!
ZIEK!
Ik denk dat dit het startpunt was van heel veel moois op filmgebied,
ik heb alleen nog nooit iets anders op filmgebied van je gezien, dus of dit zo is laat ik spreewoordelijk gezien nog even in het midden.
Maar wellicht is dit het begin van een schitterende DVD-box? met baanbrekend Art-work, vol houten poppetjes en een bonus-cd met alleen dat gepiep, voor als je bezoek de deur uitgewerkt moet, of je een naargeestig psychologisch spelletje met je mede-passagiers in je treincoupe wilt spelen door deze op de speaker van je telefoon te zetten…
ZIEK ,zeg ik je!
@Aukje: Volgens mij is de singlestatus een erg belangrijk detail – alleen een vrijgezelle jongen van 17 jaar met een obsessie voor de dood had dit filmpje kunnen maken 🙂
En Menno: Je bent er toch maar mooi even de filmacademie mee binnengekomen.