Jack Black over Styx, scheten en Rock & Roll

Verrek. Mijn eerste officiële interview met een beroemd iemand staat nog niet eens op mijn website. Dat kan niet. Bij deze dan.

Hieronder een uitwerking van een interview dat ik voor Filmfocus.nl in 2004 hield met Jack Black n.a.v. zijn film School of Rock. Een erg leuke film overigens. Nu wil het feit dat ik toendertijd (en nog steeds) groot fan was van Jack Black en de man reeds eerder live zag toen hij in Paradiso speelde met zijn tweemansband Tenacious D. Uiteraard had ik de DVD ‘The Complete Masterworks’ van hen ook, welke ik als een ware groupie liet signeren. Ook mocht ik met hem op de foto. Al met al een bijzondere ervaring. Leest!

Voor de Nederlandse première van zijn nieuwe komedie ‘School of Rock’ was komiek, artiest en acteur Jack Black (‘Shallow Hal’) een dagje in Amsterdam. Filmfocusrecensent Menno Kooistra mocht op audiëntie in hotel The Grand.

Jack Black is een bezig mannetje. Hij toerde vorig jaar met zijn tweemansband ‘Tenacious D.’ over de wereld, heeft hiervan net een dubbel-DVD afgeleverd, is druk bezig met de voorbereidingen van een Tenacious D. film en reist nu stad en land af om zijn laatste komedie ‘School of Rock’ te promoten. Niet verwonderlijk dat de man afgelopen dinsdag gapend en met een jetlag de vragen van Nederlandse journalisten poogde te beantwoorden.

Desondanks kwam Jack Black zingend de hotelkamer binnen. Hij ploft neer op de bank naast Joey Gaydos Jr., de 12-jarige jongen die in ‘School of Rock’ de rol van gitarist Zack (“Zack Attack”) vervult. “Weet je van wie dat nummer is?” vraagt hij aan de Joey. “Elvis”, antwoordt-ie correct terug en hij weet ook nog te melden dat de Beatles het nummer hebben gecoverd. Het staat op een bootleg die hij in zijn bezit heeft. Het is duidelijk. We hebben hier te maken met twee muziekfreaks en de heren praten over weinig anders. “Fat Kung-fu Elvis” vindt Jack de beste Elvis. Hij snapt niet waarom mensen The King in zijn begintijd goed vonden.

Jack is zichtbaar moe en zich uitrekkend laat hij weten dat het zijn tweede keer in Amsterdam is. Hij heeft net geluncht in een café op de Wallen, in de buurt van Hotel The Grand, waar het interview plaatsvindt. “Amsterdam kicks ass!”

‘School of Rock’ beleefde dinsdagavond zijn première in Pathé de Munt. Het is de eerste keer dat Jack Black een hoofdrol vervult. Voorheen speelde hij kleine rolletjes in films als ‘The Cable Guy’, ‘Mars Attacks’ en ‘The Jackal’. In ‘Shallow Hal’ had Jack ook een hoofdrol, maar het was meer een film van Gwyneth Paltrow, vindt-ie zelf. De belangrijkste films voor Blacks carrière zijn echter ‘High Fidelity’ en ‘School of Rock’ omdat ze allebei muzikaal educatief zijn. De kijker wordt bijgebracht wat goede en “echte” muziek is. Op de vraag of hij vindt dat dit belangrijk is tegenwoordig, antwoordt hij dat elk decennium een ander soort muziek vertegenwoordigt. Sinds de jaren ’90 zitten we in een mix, een soort “goulash” van verschillende muziekstijlen. In die zin is het zinvol om te kijken waar die muziek vandaan komt en functioneert ‘School of Rock’ als een gids. Met Jack Black als leraar.

Abba
En een betere muziekdocent kun je je niet wensen want Black weet veel over muziek. Het gesprek krijgt dan ook snel weer een muzikale wending als de twee acteurs vertellen wie zij het liefst in hun eigen droomband zouden willen hebben. Jack gaat voor Jimi Hendrix als gitarist – met Joey als tweede keus. Keith Moon van The Who mag de rol van drummer vervullen, maar goede vriend Dave Grohl maakt ook een goede kans. De zanger is snel beslist: “Ik!”. En dan is hij klaar. Voor Tenacious D. collega Kyle Gass is geen plek.
Joey moet er langer over denken, maar gaat voor “left-over” Kyle op gitaar, John Bonham van Led Zeppelin mag drummen en John Entwistle en Roger Daltrey van The Who mogen respectievelijk de functie van bassist en zanger vervullen.

Voor een jongen van twaalf weet Joey belachelijk veel over de muziek uit de jaren ’60, ’70 en ’80. Zijn favoriete bands zijn Deep Purple, Led Zeppelin en Black Sabbath. Maar met een leraar als Jack Black is dat niet zo vreemd. Jack vertelt vervolgens over de muziek uit zijn jeugd: “Het begint altijd met muziek die je als kind instinctief aanspreekt. Het eerste liedje dat ik leuk vond was ‘Take a Chance on Me’ van Abba. Het had een beetje het deuntje van een kinderliedje en was nogal hypnotiserend. Daarna leerde ik Simon and Garfunkel waarderen en toen Black Sabbath.”

Werken met kinderen
Jack zegt dat het ontzettend leuk was om tijdens het filmen van ‘School of Rock’ met kinderen te werken. “Kinderen zijn net als grote mensen, alleen jonger, kleiner en nog niet zo slim omdat ze niet oud genoeg zijn. Ha ha! Wijsheid komt met leeftijd! En net als volwassenen zijn er kinderen die ik leuk vind en kinderen die ik minder leuk vind. Gelukkig waren alle kinderen in de film leuk… behalve twee. En ik noem geen namen! Maar we hebben erg veel lol gehad. We speelden veel muziek en deden een heel leuk spelletje.” Hierop demonstreren Jack en Joey wat ze tussen de opnames door deden om de tijd te doden: ze gaan tegenover elkaar zitten en doen een spelletje met hun handen. Hoe het spel werkt, is absoluut onduidelijk en geen van beiden wil uitlegen wat de regels precies zijn. Hoe het heet willen ze nog wel kwijt: Styx. “Een wiskundig spelletje dat je met je vingers uitvoert”, zegt Jack, “That sounds dirty!”. Uiteindelijk wint Jack. “Ha ha! Zet dat maar in je artikel! Jack wint met Styx!”

‘School of Rock’ was de eerste acteerbaan voor Joey. Net als alle andere kinderen werd Joey gecast om zijn muzikale talent. “Maar het acteren was een leuke ervaring. Misschien ga ik verder in het acteervak, maar als dat niet lukt ga ik verder in de muziek”. Hij kan niet zeggen wat het leukste is aan acteren, maar wel het minst leuke: “Met Jack werken! Ha ha!”.

The Little Blade of Grass
Op de vraag waarom arthouse-filmmaker Richard Linklater ‘School of Rock’ regisseerde, antwoordt Jack: “Voor het geld! Ha ha! Nee, serieus, Richard is een onafhankelijke filmmaker. Hij zal nog heel veel films maken als ‘Tape’ of die animatiefilm die hij maakte ‘Waking Life’. Het zijn films die een fractie kosten van wat ‘School of Rock’ kostte, maar met het geld dat hij verdiende met het regisseren van deze film kan hij weer een stuk of twintig films maken. Hij heeft nog nooit een productie gedaan die zo’n commercieel succes was als ‘School of Rock’. Ik denk dat hij ook wilde bewijzen dat-ie het wel kón. Step up and party with the big boys! Nu heeft hij een “crowdpleaser” gemaakt en dat is ook een kunst!”

Tijdens het afgelopen filmfestival in Rotterdam werd ‘School of Rock’ zeer goed ontvangen door het publiek. In de lijst van 172 publieksfavorieten eindigde de film op de negentiende plaats. En dat is verrassend voor een festival dat voornamelijk filmhuisproducties en kleine onafhankelijke films op het programma heeft staan. Wat vind Jack daarvan? “Wat?! De negentiende plaats?! Niet eens in de top vijf? Ik wil er niets over horen! Welke belachelijke film stond er dan op nummer achttien? ‘The Little Blade of Grass’? Ha ha!”.
“Of ‘Tale of the Whaleshark'” voegt Joey er aan toe.

Scheten
Ook tijdens het interview wordt duidelijk dat Jack Black erg grappig is en een groot komisch talent heeft. In verschillende media wordt hij al vergeleken met Jim Carrey en dat beschouwt hij als een groot compliment: “Ik was erg onder de indruk van hoe hij omgaat met zijn acteerwerk. Toen ik met hem werkte in ‘The Cable Guy’ viel me op dat het hem echt niets uitmaakte wat anderen van hem dachten. Daar heb ik een hele grote les uit geleerd. Op een gegeven moment lag hij tijdens te opnames op de grond in allemaal glasscherven van het backboard van een basketbalnet. Hij zou een monoloog gaan houden. Alles was klaar voor de opnamen en vlak na het woord “action” liet hij een hele harde juicy scheet. Iedereen moest daarop hun lach inhouden, maar na het shot schaterde iedereen het uit van het lachen. Maar raad eens wie er niet lachte? Ik! Want als je zoiets doet, heb je echt lak aan wat anderen denken. En daarom is hij zo ontzettend grappig!”. Sindsdien heeft Jack deze les, de “fart-lesson”, onthouden en toegepast. “Ik laat nu altijd scheten als ik een film maak! Nee, niet nu!”

Tenacious D
Na ‘School of Rock’ staat er weer een rockproductie op stapel voor Jack Black, de langverwachte Tenacious D. film ‘The Pick of Destiny’. Jack vertelt dat het zijn grote wens is om Meat Loaf in de film te laten spelen. Eerst had hij voor hem een rol als zijn vader in gedachten en nu misschien als predikant. Het is er echter nog nooit van gekomen Meat Loaf daarvoor te vragen. Zijn er wellicht ook rollen weggelegd voor Dave Grohl en Ben Stiller? “Dave Grohl ga ik zeker vragen en misschien Ben ook. Hij gaat de film produceren, maar wellicht krijg ik hem zover dat hij ook wil acteren. Liam Lynch (regisseur van de Tenacious D. televisieserie en videoclips red.) gaat de film regisseren.” Op de vraag of Philip Seymour Hoffman ook een rol krijgt, is Jacks antwoord kort maar krachtig: “Nee!” De twee zijn niet de beste vrienden aangezien Hoffman al een stuk of tien goede rollen voor de neus van Jack heeft weggekaapt tijdens audities. “Bij nader inzien,” zegt Jack, “vraag ik hem juist daarom of hij mijn broer wil spelen. Ik weet het nog niet.”

Tenacious D. zal met het verschijnen van de film ook een soundtrack album uitbrengen. Zoals het er nu uitziet wil Jack daarna geen rockfilm meer maken en ook met de band Tenacious D. is het dan gedaan. “We gaan de film maken en doen vervolgens een afscheidstour. Dan nog één album, alleen voor het geld, en die zal verschrikkelijk slecht zijn. Zo slecht dat mensen ons zullen smeken te stoppen. En dan een aller-allerlaatste afscheidstour. En dat is het dan. En misschien een reünie. Maar alleen als mensen het willen!”

Helaas is de tijd voor het gesprekje om, terwijl Jack nog enthousiast anekdotes ophaalt over een Duitse journalist die hem vroeg of-ie wist wat Joodse humor inhoudt. Hij vertelt dat hij de man heeft afgekapt en zijn vragen niet kon waarderen. ’s Avonds zijn Jack en Joey bij de première van ‘School of Rock’, waarna ze doorvliegen naar Spanje voor het vervolg van de promotie campagne. Als Jack hoort dat vanavond de steeds populairdere band The Darkness optreedt in de hoofdstedelijke Melkweg, baalt hij als een stekker. Daar had hij graag heen gewild en dus sluit hij interview af zoals het begon, zingend: “Get your Hands of my Woman” van The Darkness, terwijl de laatste foto’s worden genomen.