“Bowie” – A Tribute in Sound & Vision – 2019 edit

Zeven jaar geleden vroeg ik Sander Kerkhof of hij 40 van mijn favoriete Bowie nummers tot een lange megamix wilde smeden. Het werd een geweldige 12-minuten durende  mashup die ik vervolgens voorzag van beeld. Fragmenten uit videoclips, live optredens, interviews, promo’s. Alles in het good old FCP7. De video, “Bowie” gedoopt, ging in november 2012 online en werd gewaardeerd, maar scoorde niet gek veel views. 

Toen kwam 8 januari 2013 en trakteerde de jarige Bowie ons op een nieuwe single: ‘Where Are We Now’. Zomaar, out of the blue, na tien jaar radiostilte. Ik besloot de mashup up te daten met wat beelden uit de videoclip. 

Weinig gebeurde, tot 19 februari 2013. David Bowie himself had onze mashup op zijn site geplaatst met de legendarische woorden “This is cool!”. Visualiseer nu zo’n steeds sneller oplopende teller. Dat was wat er gebeurde. De views stroomden binnen. En niet snel daarna ook de telefoontjes. Het Parool, NPO Radio 1, 3voor12, NOS, De Standaard, NRC, NPO Radio 2. Allemaal besteedden ze aandacht aan de video. Ik mocht overal mijn praatje doen. Crazy. Ik mocht van Sony de nieuwe plaat previewen, de video heeft in een uitverkochte Grote Zaal van Paradiso gespeeld en Bowie’s pianist Mike Garson was razend enthousiast. Maar het mooiste: de reacties waren hartverwarmend. Mensen bleken tot tranen toe geroerd door de muziek en de beelden. De video raakte iets. Dat bleef het doen, vooral na Bowie’s dood in 2016. 

Deze clip zal me altijd zeer dierbaar blijven. Het opende deuren, het leverde fantastische klussen op en het liet me bijzondere nieuwe mensen kennen. “Bowie” bood me vele,  vele kansen. Bovendien is mijn liefde voor montage hier pas écht begonnen! 

Helaas was de video een half jaartje niet meer te zien, omdat mijn Vimeo-account verwijderd werd vanwege het schenden van muziekrechten. Balen, want de teller stond op de laatste dag op 92.000. Het was ook positief want ik wilde de video al sinds het overlijden van mijn held aanvullen en verbeteren. Een George Lucasje doen, als het ware. Dat is nu eindelijk gebeurd. 

Sandeman heeft de audiotrack her en der verrijkt met nummers van Blackstar (2016) en ik heb nieuwe beelden toegevoegd en dingen waar ik me altijd al aan stoorde opgepoetst en verbeterd. 

Veel meer views hoef ik niet, maar het is voor mij bijzonder genoeg dat de video nu eens en voor altijd definitief is. De video die zo veel voor me betekent.