Emotiemuziek in de race

Na zijn immens succesvolle nummer 1-remix van Elvis Presley’s ‘A little less conversation’ mocht Neerlands trots in bange dagen Junkie XL laatst ook een nummer (‘4 Minutes’) van Madonna bewerken. Prachtig nieuws natuurlijk voor deze sympathieke deejay uit Lichtenvoorde.

Voordat hij in een uitzending van De Wereld Draait Door Matthijs van Nieuwkerk uitgebreid kon laten horen en zien hoe deze mix klinkt, kregen ze het even over ander muzikaal werk van Junkie XL, namelijk dat van de “emotiemuziek” bij games. Ik ergerde me nogal aan Van Nieuwkerk die de spelcultuur wel heel erg ridiculiseerde en verre van serieus nam. Junkie XL maakt al jaren muziek voor games en heeft onlangs zijn werk voor het nieuwe spel van EA Games, ‘Need for Speed: ProStreet‘, afgerond. Geen kleintje in de wereld van racegames. Ook artiesten als Bloc Party, The Rapture, TV on the Radio en The Yeah Yeah Yeahs leverden muziek voor dit spel.
Van Nieuwkerk snapte er niets van en klungelde zijn omschrijving van het spel aaneen met zinnetjes als “een autootje dat een ander autootje inhaalt” en vragen als “is dat toegepaste kunst?” en “leg je hier eer in?”. Het liefst wilde Matthijs gewoon vragen: “Ben jij als internationaal succesvol artiest wel goed bij je hoofd om mee te werken aan zoiets onbenulligs als een videospelletje dat enkel door kinderen wordt gespeeld? Heb je niets beters te doen?”.

Need for Speed: ProStreet

Wat Matthijs niet weet is dat de gamesindustrie inmiddels meer geld genereert dan de filmindustrie. Niet alleen in Holland, waar de omzet meer dan 1 miljard euro per jaar is, maar ook in de rest van de wereld. Junkie XL wees Matthijs er dan ook terecht op dat hij het grootste bereik via games heeft en niet via singles en cd’s. Van ProStreet werden afgelopen Kerst alleen al 6 miljoen exemplaren verkocht. Gemiddeld spelen vier personen dit spel, wat neerkomt op 24 miljoen mensen die jouw muziek beluisteren. Da’s niet niks. Wat de pet van Matthijs al helemaal te boven ging was Junkie’s uitleg over deze emotiemuziek bij de games. Het komt er op neer dat de muziek die hij maakt voor deze game interactief is, in de zin dat de speler met de besturing van de racewagen de mate van heftigheid van de muziek bepaalt. De emoties van de speler worden op deze manier getriggerd door de muziek. En het grappige is dat ze het zelf doen, want rijd je met je auto de berm in, dan hoor je andere muziek dan als je keurig op de weg blijft.

Een interessante ontwikkeling en in feite een nieuwe manier van muziek aan de man brengen. Een game als ‘Grand Theft Auto’ introduceerde al een soortgelijke interactiviteit door de speler tijdens het autorijden te laten kiezen uit een groot aantal verschillende radiostations. Zo kan de games- én de muziekindustrie je tijdens het scheuren door de bochten met nieuwe muziek kennis laten maken die je onbewust tot je neemt. Uiteraard wordt deze muziek maar al te graag geleverd door bekende bands en artiesten, want -zoals gezegd- het bereik is enorm en daarmee ook de zak met centjes.

Junkie XL over Need for Speed ProStreet en gamemuziek in het algemeen

Overigens was het in GTA ook mogelijk je eigen playlist samen te stellen uit je eigen MP3 verzameling. Over interactiviteit gesproken. Met de emotiemuziek van artiesten als Junkie XL is de interactie weer een stapje verder. Niet alleen bepaal je nu zelf de muziek, je kunt er zelfs een eigen remix van maken, al dan niet bewust!

Wat zal de volgende stap zijn? Zelf de muziek maken? Aan de slag dan maar met de Guitar Hero‘s en SingStar‘s! Moet Matthijs zich wel even goed inlezen.