|
4 jun 2009
|
Vanaf vandaag draait het vierde deel van de Terminator-filmreeks in de zalen. Terminator Salvation heet ‘ie. Met in de hoofdrol gloeiendhete Hollywoodster Christian Bale. Na drie films en 31 afleveringen van de spin-off serie kon er ook nog wel een film bij. Oh, en een game. Is het hierna dan afgelopen? Nope.
Deze filmposter verdient een prijs!
Waar waren we ook alweer gebleven?
Even een opfrissertje. In Terminator 1 (1984, James Cameron) probeert een allesvernietigende robot uit de toekomst (Arnold Schwarzenegger) de dan nog ongeboren verzetsleider John Connor te elimineren door op zijn ouders te jagen. Dat mislukt. In Terminator 2 (1994, James Cameron) komt Schwarzenegger de Terminator terug uit de toekomst, maar ditmaal om John Conner te beschermen tegen een andere boze Terminator. Dit kan omdat John dit in de toekomst zo heeft geregeld. Dan Terminator 3 (2003, Jonathan Mostow), met wederom de terugkeer van beveiligingsrobot Schwarzie (in zijn laatste rol voordat hij Californië onveilig ging maken) en een nog vervelendere boze robot, die nu de vorm van een vrouw aanneemt.
En ondertussen probeert John steeds om de oorlog van de robots en machines te voorkomen. Drie films lang probeert hij ‘Judgment Day’, de dag des oordeels, te verijdelen. En drie films lang faalt hij. Ja, op een gegeven moment houdt het op. All hell breaks dan ook los ergens in 2004. De wereld is kapot, de mensheid grotendeels uitgeroeid. Skynet, het computernetwerk dat alles wat enigszins mechanisch aanstuurt, is aan de macht en spaart niets van vlees en bloed en een kloppend hart.
In deze post-apocalyptische wereld speelt Terminator Salvation zich af. 14 Jaar later. John leidt inmiddels het verzet, een functie waar hij zijn leven lang tegen wil en dank al naar toe heeft geleeft. En dat klinkt allemaal reuze spannend, nietwaar? Mij heeft de Terminator reeks in elk geval geïntrigeerd. Ik ben sowieso gek op (post-) apocalyptische verhalen. Dit verhaal klinkt dan ook om je vingers bij af te likken. En zoals ik reeds in een eerder verslag op Eeuwig Weekend liet weten zijn de eerste twee films meesterlijk. James Cameron schreef het verhaal en regisseerde een tweetal filmklassiekers. Zonder meer. Toen hij het stokje overgaf aan Jonathan Mostow voor deeltje drie ging het mis.
De wereld is kaputt
De gokverslaafde Hollywoodmens
Goeie verhalen zijn uniek. Zeker in Hollywood. Daar moet je zuinig op zijn. Af en toe komt er een geslaagde verfilming uit voort. Terminator 1 is daar een voorbeeld van. Heb je oprecht goud mee in handen. Het is uitermate link om daarmee te gokken en een vervolg uit te brengen. Het goud inzetten en hopen op winst. Een grote meerderheid in de filmwereld snijdt zichzelf in de vingers en verspeelt alles. Resultaat: een geflopte sequel, een teleurgesteld publiek en een deuk in je imago. Een te verwaarlozen kleine groep slaagt erin om de inzet te verveelvoudigen en een nóg betere film af te leveren dan het origineel. Star Wars: The Empire Strikes Back is daar een voorbeeld van. Daar tussenin zit de middenmoot. Deze groep speelt quitte en levert een kwalitatief minder geslaagde film af, maar nog wel een prima sequel. Je raadt het al, daar is Terminator 2 (Judgement Day) een voorbeeld van. Deel 1 was beter, maar deel 2 is ook okay. Leuk en aardig, maar het brengt wel consequenties met zich mee. Want succes maakt hebberig. En het goud wordt wéér ingezet in de hoop het nogmaals te verdubbelen. Ai. Niet gelukt. Zie daar: Terminator 3.
Terminator 3: Rise of the Machines met links John Connor
Deel 3, Rise of the Machines, miste de schwung, kunde, originaliteit en enthousiasme van James Cameron. Okee, Schwarzenegger draafde weer op en de stunts waren spectaculair, maar in alle opzichten was het een kopie van deel 2, met tot overmaat van ramp een vervelende vertolking van Nick Stahl in de rol van John Connor. ‘Bad Terminator’ Kristinna Loken had een leuk koppie (en een in cupmaat toenemende voorgevel) maar dat was het dan wel. ‘Dat moet beter’, dacht het verse team, met regisseur McG voorop. Deel 4 pakt het dan ook anders aan.
Terminated
Moet ook wel, want de wereld is immers kapot. Robots hoeven niet meer uit de toekomst naar het heden te komen, want de toekomst IS het heden. En John Connor wordt nu gespeeld door niemand minder dan Christian Bale. Moet goed gaan toch? Helaas. Ook deel 4 heeft het niet. Het verhaal is na de films en de serie wel bekend nu. De uiers zijn leeg en verlept. Ja, het ziet er prachtig uit en ja, het geluid is subliem (zeker in de bioscoop), maar jongens, waar is de frisse insteek? Waar is de verrassing?
Terminator Salvation schiet voort en mist doel. Hoe interessant het gegeven ook is, het blijft een voorgekauwd Hollywood vehikel met een futuristisch post-apocalyptisch sausje. Prachtige beelden, degelijk acteerwerk, houtsnijdende special effects, maar het is verhaal is op. Terminated. En dan is er ook nog een game uitgebracht onder dezelfde titel. Ook die schijnt de plank mis te slaan. Zouden de makers ervan hebben geleerd? Ik vrees het niet. Het einde schreeuwt namelijk om een vervolg. En die zal er ongetwijfeld komen. Het goud blinkt alweer in de gokhallen.
Terminator Salvation draait nu in de bioscoop.
|
4 mei 2009
|
Al jaren heb ik, als mensen mij vragen wat ik de beste film ever vind, hetzelfde antwoord klaar: Donnie Darko. Deze film uit 2001 van Richard Kelly blies mij destijds compleet omver. Alles wat een film voor mij perfect maakt zit er in. Inmiddels zag ik ‘m zo’n tien maal en bezit ik naast de bioscoopversie ook de Director’s cut. En nog altijd kan ik er niet genoeg van krijgen.
Donnie Darko was het debuut van Kelly (en betekende de doorbraak voor Jake Gyllenhaal en een pracht come-back voor Patrick Swayze) en kwam mede tot stand met de hulp van Drew Barrymore, die wel potentie zag in de low-budget film en ‘m produceerde. Al snel genoot de film een enorme cult status en werd Kelly de hemel ingeprezen. Groot was dan ook de verontwaardiging toen het nieuws circuleerde dat er een vervolg in de maak was. Blasfemie! Hoe haalden de makers het in hun hoofd, gonsde het in de wandelgangen.
Welnu. De film is er: s.Darko.
V.l.n.r. De filmposter van Donnie Darko en tweemaal s.Darko
Een ‘straight to dvd’, zoals dat heet. En Kelly distantieerde zich er op voorhand van: “I have absolutely nothing to do with this project!”, aldus de woedende regisseur, die zelfs gepoogd heeft de productie die volgens hem enkel gemaakt werd om geld te verdienen, tegen te gaan. Tevergeefs. s.Darko is er en Kelly verkondigd de boodschap luid en duidelijk: “I didn’t have any control, absolutely none, over this story and that it is just the product of mercantile guys. If I ever see it one night on television, I think I will make it explode”.
Pure evil
Duidelijke taal. En een rondje internet leert dat ook de fans niet blij zijn. “Lets milk the cow till its dry! If this comes out, I’ll buy myself a gun and shoot somebody in the anus” en “Pure evil, that’s all i can say about this” zijn slechts twee reacties van de die-hard fans. Ik op mijn beurt til er niet zo zwaar aan. Donnie Darko is Donnie Darko en zal dat altijd blijven. Al worden er duizend vervolgen gemaakt, ze doen maar. Dus gaf ik de sequel vandaag een kans. Tenslotte maakte de plot me ook nieuwsgierig: Samantha Darko is het zusje van Donnie en inmiddels 18 jaar (leuk detail: het zusje van toen speelt de rol nu ook weer). Sinds de dood van haar oudere broer is de familie in een neerwaartse spiraal beland en Samantha trekt er op uit met haar beste vriendin. Ze komen aan in een rustig stadje waar een meteoriet inslaat. Dan beginnen de visioenen en lijkt ze in staat in de toekomst te kijken.
s.Darko legt het allemaal alvast even uit
Maar goed. Dan de hamvraag: is het ook wat?
Welnu, s.Darko (waarom die s nu weer klein moet worden geschreven?) valt geenszins tegen. Het is sfeervol, prachtig gefilmd, blijft boeien tot het eind en speelt leuk in op zijn voorganger. Daveigh Chase die Samantha Darko speelt is uitgegroeid tot een mooie jongevrouw die een kwetsbare, sexy en overtuigende rol neerzet. Iets wat overigens niet gezegd kan worden van haar medespelers Briana Evigan en Ed Westwick die nogal ingestudeerd en houterig overkomen. De special effects zien er picobello uit en de soundtrack is lekker (vooral Whale met het goddelijke ‘Hobo Humpin Slobo Babe’). Echter, en dat is behoorlijk killing voor deze film, het is een exacte kopie van Donnie Darko. Het verhaal, de volgorde, de personages, de gebeurtenissen en de dialogen. En nu begrijp ik ook wel dat regisseur Chris Fisher en schrijver Nathan Atkins in de flow van het origineel wilden blijven, maar als je bij elke scène een deja-vu gevoel krijgt dan beginnen mijn wenkbrauwen te fronzen.
Eén op één kopie
Waar Donnie Darko op uiterst doeltreffende en relevante wijze gebruik maakte van slow-motion en kleine én grote details op de achtergrond of in de dialogen, lijkt s.Darko de plank volledig mis te slaan in de één op één kopie dat het is. Tevens is het origineel naast een intelligent tijdreis verhaal een gevoelig ‘coming of age’-drama en plaatst het geheel op een originele en scherpe manier in de jaren ’80. s.Darko speelt zeven jaar later en doet niets met deze elementen. Ja, er wordt gespeeld met tijd en ruimte, ja, het meisje is 18 en ja, het speelt in de jaren ’90 maar hier wordt niets spannends mee gedaan dat een bijdrage levert aan het verhaal.En dan zwijg ik nog over de talrijke verwijzingen in Donnie naar de literatuur en andere media.
Een leuke verwijzing naar het origineel: in beeld springende mensen op een trampoline met Uncle Sam masker
Remake of sequel
Elders op het net werd zelfs al de vraag gesteld of s.Darko nu een remake of een sequel is. Geen vreemde vraag. Want ook Samantha slaapwandelt en wordt op vreemde plekken wakker. Ook in s.Darko is een rol weggelegd voor het angstaanjagende konijnenmasker (al is het een raadsel wat hier de functie van is), er valt weer iets uit de lucht, er wordt weer afgeteld tot het einde van de wereld en we hebben weer te maken met wormholes en doorzichtige slangen die uit het lichaam treden en je de weg wijzen.
En daar is het konijnenmasker
Welnu, s.Darko is geen remake en eigenlijk ook geen vervolg. Zie het als een spin-off. De enige link met het origineel is Daveigh Chase. En als je het zo bekijkt is het niet eens zo’n slechte film. Het is zeker ook geen goede film. Voor de liefhebbers van het origineel uit 2001 is het boeiend genoeg om deze film te bekijken, maar ik snap het als je kippenvel krijgt. s.Darko kwam, werd bekeken en is alweer vergeten. Laat ons liever verheugen op de nieuwe film van Richard Kelly, The Box, die volgens IMDB eind dit jaar in Nederland uitkomt.
s.Darko kwam eind april uit op dvd.
