|
13 feb 2008
|
Als ik wat uurtjes vrije tijd vrij maak voor vrij werk, wil ik nog wel eens zombies tekenen.
Gewoon experimenteren met rottende lichamen en tekentechnieken. Zo ben ik momenteel bezig met het Vrijheidsbeeld als zombie. In Photoshop de basislijnen van een foto overgetrokken en vervolgens tot zombie bewerkt. Leuk en leerzaam om te doen.
Verre van af hoor, want nu wil ik het beeld nog verder slopen, de fakkel in de hens steken en -het meeste werk- op de achtergrond een brandend en vernietigd Manhattan laten zien. Kan niet, daar het beeld met haar snufferd richting het eiland staat, maar goed. De zombies have taken over, zeg maar. Nu liet iemand me weten dat een ondood Vrijheidsbeeld al eens eerder was gemaakt. Twijfel ik niet aan. Sterker, een zoektocht op het net leverde een hele reeks soortgelijke prenten.
V.l.n.r. fraai tekenwerk van Vince, een bekende anti-Amerika muurschildering in Iran en een bewerkte foto
Nu zijn bovenstaande voorbeelden Vrijheidsbeelden met een doodshoofd. Da’s weer een fase na de zombie. Feit is wel dat het Vrijheidsbeeld een dankbaar onderwerp is voor beeldbewerking en foto manipulatie. Niet zo vreemd, daar het symbool staat voor New York, de Verenigde Staten en Het rijke Westen. Apocalyptische films maakten er dan ook gretig gebruik van.
V.l.n.r. Filmposters voor Planet of the Apes (1968), The Day After Tomorrow (2004) en Cloverfield (2008)
Een hele sterke prent kwam ik vandaag tegen toen ik keek naar de komende tentoonstellingen in Foam_Fotografie Museum Amsterdam. Jessica Dimmick, een Amerikaanse fotografe (14 maart t/m 1 juni) maakte een serie over heroïneverslaafden in -hoe toevallig- New York. Op een van de foto’s zien we een poster aan de muur met daarop een illustratie van het Vrijheidsbeeld.
De junk liet ik links (nou ja, rechts) liggen en mijn oog werd onmiddelijk naar de poster getrokken. Ik leerde iets later dat de prent is gemaakt door Alex Ross, een Amerikaanse comicbook tekenaar. Hoe pakkender kun je de huidige situatie in de V.S. samenvatten?
Alex Ross
|
Tags:
|
|
17 jan 2008
|
Nog even terugkomend op de huidige zombie-opleving, naast het spel Left 4 Dead komt binnenkort ook de langverwachte nieuwe film van zombieheer en meester George A. Romero uit: Diary of the Dead.
Het wordt de vijfde zombie-epic van de man, na de klassieke Living Dead-trilogie (1968, 1978, 1985) en het griezelige Land of the Dead uit 2005.
13 Januari kwam eindelijk de trailer uit en belooft veel goeds. In dit nieuwe deel, dat onvermijdelijk de link met ‘The Blair Witch Project’ legt, volgen we een groepje studenten die een speelfilm willen schieten. Op dat moment breekt de hel los als de doden ineens tot leven komen en hebben de jongeren een nieuw onderwerp voor hun film. Romero kennende zal Diary of the Dead meer omvatten dan dit flinterdunne verhaallijntje en zullen de kritische knipogen naar de Westerse samenleving weer volop aanwezig zijn.
Here it goes:
Diary of the Dead draait driemaal op het aankomende Filmfestival in Rotterdam. Wanneer de film in Nederland in roulatie gaat is mij onbekend. IMDB zegt dat Engeland de film 7 maart uit zal brengen, maar dat zegt niets. ‘28 Weeks Later‘ is schandalig genoeg geheel aan ons land voorbij gegaan. Wachten op de download en de dvd dan maar.
Toevallig (of niet) verschijnt rond dezelfde tijd ook het Spaanse ‘[Rec]‘, ook al een documentaire-achtige zombie film. En om het nog verwarrender te maken: in 2006 verscheen de film ‘The Zombie Diaries‘, met wederom een soortgelijk concept. Geloof me, deze Britse film is echter te slecht voor woorden en kun je links laten liggen.
De filmposters zijn hoe dan ook veelbelovend.
Drie maal zombieposters
|
Tags:
|
|
15 jan 2008
|
Het extreem mooie en gruwelijk spannende spel dat ik momenteel speel, Half-Life 2 (zie hiero), is gemaakt door de creatieve helden van Valve Corporation, een game-ontwikkelaar in da US. Allemaal leuk en aardig, maar waar viel mijn oog vandaag op, tijdens een onbestemde surfsessie op het wereldwijde web? Valve heeft naast het fabriceren van het apocalyptische Half-Life 2 niet stilgezeten en komt zomer 2008 met een nieuw spel. Een spel waar ik nu al reikhalzend, kwijlend en hunkerend naar uitkijk: Left 4 Dead!
De vier overlevers met daarachter fans van Michael Jackson
In dit spel zombies en overlevers. Agressieve allesverslindende geïnfecteerden versus immune overlevers, gesitueerd in een vergane, vernietigde moderne stad. Ik zeg: doe mij dat spel! Want wat is er nu mooier dan zo’n scenario? Beetje schieten op zombies en hopen te overleven. Misschien als je zelf de zombie kan zijn? Jepzeker, dat kan! Left 4 Dead wordt namelijk een multi-player game, waarbij je kunt kiezen of je de geïnfecteerde of de overlever wilt zijn! Een strijd tussen jou en anderen online.
Screenshot uit Left 4 Dead
De geïnfecteerden kunnen rennen in dit spel en daarmee lijkt de langer lopende trent van rennende zombies (28 Days Later, Resident Evil, Dawn of the Dead (2004)) door gezet te worden om zich definitief op de kaart te zetten. De langlopende traditie van strompelende zombies (Night of the Living Dead, Dawn of the Dead (1978), Day of the Dead) wordt volledig genegeerd. Romero en zijn volgelingen zullen walgen bij deze rennende ondoden, maar ze kunnen getroost worden met de gedachte dat het slechts geïnfecteerde mensen zijn, géén levende doden. Maar sommige mensen kunnen er écht niet tegen!
Hoe dan ook: dat wordt zweten deze zomer. Gelukkig komt het spel ook uit voor de PC zodat ik niet weer naast de pot pies (die andere zombiegame, Dead Rising, verscheen alleen op de X-Box 360). Wie strijdt er met mij tegen die ongelovige overlevers?
Ik niet rennen?! Moet jij eens opletten!
Meer info op de site van Left 4 Dead en hiero een Nederlands interviewtje met een van de makers.
|
Tags:
|
|
3 jan 2008
|
Een nieuw jaar, een nieuwe lay-out. Het is nog in de maak, maar de basis is er.
Ik hoop dat je het wat vindt.
Nog even een kleine terugblik op 2007… Het jaar dat Bloeddorst het licht zag. Na maanden voorbereiding gleed het verontrustende stripboek op 16 maart 2007, rechtsreeks uit de persen van de drukker, in de handen van de aanwezigen op de presentatieborrel in stripwinkel Lambiek. Een product waar ik apetrots op ben en waar velen bloed, zweet en tranen in hebben gestoken, niet in de laatste plaats de 30 tekenaars en schrijvers. Het album is gelukkig erg goed ontvangen en werd zelfs genomineerd voor beste album in de categorie ‘avontuur en vermaak’ op de Stripdagen te Houten.
We hebben het boek in 2007 flink lopen promoten. Zo was ik met verschillende tekenaars o.a. te vinden op het Amsterdam Fantastic Film Festival, de Stripdagen in Arnhem, Valkenswaard, Houten en Turnhout. Ook zaten we gekostumeerd en al op het Halloweenfeest van Boom Chicago en tijdens de speciale koopavond van muziekwinkel Fame. Zelfs de radio, tv en geschreven media wisten ons te vinden. Alles staat keurig opgesomd op de Bloeddorst – In de media pagina.
V.l.n.r. ik, Maarten Janssens en Jeroen Funke in Boom Chicago
Een prachtjaar wat dat betreft en een zeer rijke ervaring. Wat betreft 2008 en Bloeddorst: ik ben bezig met het financieel rondkrijgen van een tijdschrift. Bloeddorst the magazine, zeg maar. Same old formule in een nieuw jasje en hopelijk een aantal malen per jaar verschijnend. Maar hier later meer over.
Voor nu: een verontrustend mooi nieuw jaar gewenst!
|
Tags:
|
|
3 dec 2007
|
Hoe cool is het als je eigenste stripalbum, jouw bloed, zweet, tranen maar vooral veel liefde onverwacht tegenkomt in de bieb?
Heel cool! Bloeddorst ligt gewoon in de bibliotheek hiero in Amsterdam.
‘Red. Menno Kooistra’. Woehoe! Ik ben oproepbaar in het zoeksysteem van de OBA.
In mijn enthousiasme gelijk een foto gemaakt van het scherm, maar je kunt het ook gewoon op internet vinden. Lees vooral even de biebrecensie!
Ligt ‘ie ook bij jou in de bieb?
|
Tags:
|
|
2 nov 2007
|
Gooi Day of the Dead en The Birds in een blender, strooi er een snufje Alice in Wonderland en een wolkje Through the Looking Glass door en mix het doorelkaar. Giet de pap in een kom en roer er een flinke dosis Mad Max en Alien: Ressurection doorheen en maak het af met een kopje The Walking Dead. 95 Minuten in de bioscoopstoel en je hebt een prima film.
Resident Evil: Extinction, ofwel het derde deel uit de reeks, is een goed te verteren film, als je van eerder genoemde ingrediënten houdt. Nu ben ik sowieso gek op apocalyptische epossen (Children of Men, ook al zo mooi!). Prachtig om te zien hoe de aardkloot kapot gaat en de wereldbevolking ten onder gaat aan natuurrampen, virussen of oorlogen. En dat is nu precies wat er loos is in deze film. Niet alleen is bijna de gehele mensheid dood (nou ja, doodachtig *), de wateren veranderd in grote zandvlaktes en de Aarde doodziek. Resident Evil: Extinction bevat prachtige beelden van duizenden zombies, hordes bloeddorstige raven en een verlaten en onder zand bedolven Las Vegas. Milla Jovovich is cooler als ooit en de actie adembenemend.
Stoere chick Alice op de Resident Evil: Extiction filmposter
Kleine kanttekening: ik ben nogal into Resident Evil. Ik speel het Playstation spel (Resident Evil 4) al een kleine maand nu, zag gister de eerste twee films en vandaag deze derde prent. En een nieuw spel (Resident Evil – Code: Veronica X) is besteld. Kan het nog nerderiger? Vast wel, maar de reeks intrigeert me.
Stoere bink Leon in het spel Resident Evil 4
Resident Evil Het bevat alles: actie, survival-horror, levende doden/zombies, interessante (maar bordkartonnen) karakters, de grootste chichématige oneliners, mooie vrouwen, mutanten, schieten met de meest vindingrijke wapens, transformerende monsters, brute actie en subtiele humor. En ja, dat vind ik leuk om naar te kijken. De films zijn gebaseerd op de games en laten zich daardoor bekijken als ‘cut scenes’. De filmpjes die je als speler tussen de interactie voorgeschoteld krijgt. De personages in de films zijn zo plat als een dubbeltje, de verhaallijnen flinterdun en de actie over-the-top. En soms is dat erg lekker om naar te kijken en om aan deel te nemen. Genieten op de bank dus, tijdens deze donkere dagen, met de films en de games.
Stoere bitch Ada Wong, hoe een computeranimatie sexy kan zijn
* Vrij naar Ty Burell’s karakter Steve in de remake van Dawn of the Dead (2004):
Kenneth: Is everyone there dead? – Steve: Well, dead-ish
|
Tags:
|
|
6 okt 2007
|
In George Orwell’s roman ‘1984’ is het kamer 101 waar de hel losbreekt.
In Stephen King’s roman ‘The Shining’ kun je kamer 237 maar beter vermijden.
En in ‘1408’, een ander (kort) verhaal van King, is het, jawel, kamer 1408 die je wijselijk links moet laten liggen.
Kamers 101, 237 en 1408. Ik zou er niet in gaan…
‘1408’ is het zoveelste verhaal van horrorschrijver Stephen King dat verfilmd is en momenteel in de Nederlandse bioscopen draait. De film handelt over de cynische schrijver Mike Elston die zo gek is om, ondanks nadrukkelijke afraders, spookkamer 1408 (opgeteld 13!) van het Dolphin Hotel aan de 2245 (opgeteld 13!) Lexington Street te New York te betrekken. Gekkie. Vragen om problemen, die dan ook volgen.
Stephen King schreef het korte verhaal in 1997 en grijpt terug op onderwerpen die hij eerder in The Shining (1977) behandelde: een schrijver die gek wordt van zijn omgeving, een spookhotel en vooral een spookhotelkamer. Ook The Shining werd verfilmd en wel door wijlen Stanley Kubrick in 1980. En laat die film nu behoren tot één van mijn favorieten en samen met ‘The Exorcist’ tot de engste film ooit. King zelf was verre van tevreden over Kubricks verfilming en produceerde in 1997 een draak van een televisie-remake, maar die blunder vergeven we hem maar. Kubricks versie is op alle vlakken geslaagd en topt Kings roman. ‘1408’ van regisseur Mikael Hafstrom toont nog eens extra waarom The Shining zo’n ontzettend sterke film is. Waar Kubrick glansrijk slaagt, faalt Hafstrom.
Een mooie gelegenheid om The Shining weer eens van de plank te pakken en te prediken:
10 Redenen waarom The Shining de beste horrorfilm aller tijden is.
Lees verder… »
|
Tags:
|
